No i znowu się narobiło. Prezes wywalił Jakubiak, ale ta się odwoła. Co z tego wyniknie - diabli wiedzą, ale będzie przynajmniej o czym pisać. Pani poseł udało się dostać do gabinetu Prezesa. Spotkanie musiało przebiegać w miłej i sympatycznej atmosferze, bo po wyjściu posłanka Jakubiak wygłosiła pean na cześć wodza. To może jej się do czegoś przydać, bo wódz peany lubi. No, ale to w końcu przystojny mężczyzna, który z wiekiem staje się coraz bardziej atrakcyjny. Jak dobre wino.
Prezes - znany z dość odlotowych pomysłów - stał się ostatnio ekspertem lotniczym. Do towarzystwa dobrał sobie Antoniego Macierewicza, znanego z poglądów równie odlotowych. W ten sposób odlotowe pomysły będą w znakomity sposób wyjaśniać lotniczą katastrofę. Póki co dowiedzieliśmy się, że TU-154 to bombowiec, znakomicie sprawdzający się jako kosiarka do zboża, tudzież jako przedmiot do wycinki drzew. Brzóz przeważnie.
Poza tym odkryłam tuza intelektu, nieznanego mi do tej pory pana posła Tomasza Tomczykiewicza z PO, który wystąpił w programie Konrada Piaseckiego w RMF FM. Konrada słucham wyłącznie z powodów sentymentalnych - w ubiegłym stuleciu chodziliśmy przez jakiś czas do tej samej klasy w liceum. Przyznam, że z dziką radością słuchałam, jak mój szkolny kolega usiłuje zmusić posła Tomczykiewicza do myślenia. Marnie mu szło, bo poseł takiej funkcji nie ma. No cóż - ja tego posła nie wybierałam, więc mam czyste sumienie. Ale Konradowi gratuluję samozaparcia. To jednak cholernie ciężki zawód…
Do rangi kolejnej gwiazdy sceny politycznej urasta Izabel Marcinkiewicz - kolejny tuz intelektu. Mówiąc szczerze - staję się powoli wielbicielką tej damy. W Tarnowie podczas przemówienia małżonka spała snem sprawiedliwego, co jest najlepszym komentarzem do występu byłego premiera. Tak niezwykle intelektualnej reakcji po pani Izabel się nie spodziewałam. Gdyby zechciała zostać na przykład moim sołtysem, albo jakimś radnym z mojego rejonu, mój głos ma w kieszeni. Jeśli chodzi o posła, to muszę się zastanowić. Nie wiem - Izabel czy poseł Tomczykiewicz. Przemyślę.
Ale i tak gwoździem programu jest otwarcie mostu na kanale Nidzkim w Rucianym! No - cudo po prostu! Barierki ma śliczne takie, no i światła postawili! Wprawdzie oprócz świateł zawiadywaniem ruchu zajmują się trzej panowie z lizakami, którzy działają niezależnie od siebie i od świateł, ale da się przejechać. No, może nie da się wjechać na stację benzynową, bo kładą jakąś masę bitumiczną, która ma konsystencję budyniu, ale ogólnie świetnie jest! Panu burmistrzowi serdecznie gratuluje sukcesu. Gdyby jeszcze zechciał mi wyjaśnić, dlaczego wysepki na drodze do Szczytna ustawione są pod kątem, byłabym cała szczęśliwa. Grunt to wiedza i zrozumienie. Jak zostanę oświecona w tym względzie, to przestanę kląć za każdym razem, kiedy tamtędy przejeżdżam. W temacie wysepek przypomniała mi się historia jeszcze z Warszawy – staranowałam kretyńsko ustawiony słupek w okolicach Mysiadła. Przy okazji skasowałam część samochodu. Wściekła zadzwoniłam do Jurka Lejka, wówczas warszawskiego wiceprezydenta, żeby mu wygarnąć towarzysko, co o tym słupku myślę. Jurek wysłuchał dzikiego wrzasku po czym spokojnie odparł „Nie przejmuj się, słupek naprawimy.” Remont rozwalonego przodu kosztował mnie kupę szmalu, o straconym czasie i zarobku taksówkarzy nie wspomnę. Znając naszego burmistrza - obciążyłby mnie kosztami słupka i dołożył do tego sprawę o znieważenie urzędu burmistrza.
I nagle się zorientowałam, że za plecami PiS-u, Prezesa i Jakubiak życie toczy się dalej. Niesamowite… Dziękuję, Panie Burmistrzu. Głosować na Pana nie będę, ale zachowam Pana we wdzięcznej pamięci.
