Wróciłam do domu i zajrzałam do netu – nagłówki biły po oczach: do biura poselskiego wpada wariat z pistoletem i strzela do ludzi. To jest coś co z trudem mieści się w głowie. Jeśli polityka zawładnęła ludzkimi umysłami do tego stopnia, to znaczy, że jest źle. Nikt przecież nie przypuszczał, żeby komuś wpadło do głowy zaatakowanie biura poselskiego. To jest jakiś kompletny absurd! Rozumiem boje toczone na forach internetowych, rozumiem awantury o politykę przy rodzinnym obiedzie, ale strzelanie do Bogu ducha winnych ludzi? Nie potrafię tego zrozumieć.
Informacja o strzelaninie w Łodzi była szokiem - zanim doczytałam co i jak, złapałam za telefon. Tak, macie rację - pierwsze, o czym pomyślałam, to czy przypadkiem nie chodzi o Katowice i pewnego posła niezrzeszonego. Nie chodziło, poza tym poseł chyba właśnie siedzi w Warszawie. Na szczęście w Łodzi znam niewiele osób, ale z PiS-u mam kilku znajomych, pracują w biurach poselskich, albo są posłami. Najpierw sprawdziłam, czy znam nazwiska. Nie znam. Na wszelki wypadek zadzwoniłam do znajomego, który w biurze poselskim w Łodzi pracuje - nie chodziło o niego, ale człowiek był spanikowany. Wcale mu się nie dziwię.
Zginął kompletnie niewinny człowiek - urzędnik, jeden z wielu asystentów posłów. W tej chwili nie istotne, kto jest winny tej tragedii. Winien jest na pewno sprawca i powinien ponieść karę, najwyższą z możliwych. W obliczu śmierci spory polityczne powinny chociaż na chwilę ucichnąć. Pochylmy głowy i zastanówmy się przez chwilę nad bezsensem tej śmierci. Śmierci człowieka, który zginął z rąk psychopaty.
Mnie pozostaje jedno - wszystkim członkom PiS i tym znajomym, i tym nieznajomym, wszystkim sympatykom tej partii składam serdeczne wyrazy współczucia. To, co się stało jest straszne, niewyobrażalne. Bądźmy przez chwilę razem.
