Kiedy WHO zmieniła definicję odporności stada? Zmiana treści definicji terminu Odporność Stadna.
Istnieje małe prawdopodobieństwo, że wielu pracowników Sanepidu, WHO czy większość lekarzy byłoby w stanie powiedzieć, jak nazywa się osoba, która wymyśliła teorię „odporności stadnej”, która służy za podstawę uzasadniającą kampanie przymusowych szczepień. Tą osobą jest dr Arthur W. Hedrich, urzędnik służby zdrowia w Chicago, w stanie Illinois. Zauważył on, że w latach 1900-1930 zachorowania na odrę w Bostonie wydawały się być stłumione, gdy 68 procent dzieci przechorowało tego wirusa – Am. J. Hyg. 17:613-630.
W latach 30. XX wieku dr Arthur Hedrich zaobserwował, że po tym, jak 55% dzieci w Baltimore zachorowało na odrę, reszta mieszkańców miasta okazywała się być odporna na tę chorobę. To właśnie te obserwacje doprowadziły do sformułowania teorii odporności stadnej. Należy jednak pamiętać, że teoria ta opierała się na nieszczepionych populacjach, które były narażone na chorobę i wykształciły naturalną odporność na nią. Ochrona wynikała z faktu, że każda populacja była narażona na chorobę i pewien procent ludzi na nią regularnie chorował.
Pierwotna teoria odporności stadnej nie miała nic wspólnego ze szczepieniami. Na przykład pierwsze masowe kampanie szczepień przeciwko polio i odrze w Stanach Zjednoczonych miały miejsce dopiero odpowiednio w latach 1954-1955 i 1963 roku. To trzy dekady po tym, jak dr Hedrich stworzył swoją teorię. Podstawowym założeniem tej teorii było to, że społeczność jako całość wykształci pewien stopień naturalnej ochrony przed chorobą zakaźną po tym, jak część jej członków rzeczywiście na nią zachoruje, wyzdrowieje i uodporni się na nią.
Innymi słowy, im więcej członków stada (społeczności) było narażonych na chorobę zakaźną i rozwinęło naturalną odporność na nią, tym mniejsze zagrożenie stanowiła ta choroba dla całego stada (społeczności).
Gdzieś pomiędzy latami 30. a 50. teoria odporności stadnej została zniekształcona i przerobiona na coś w rodzaju, im więcej członków stada (społeczności) zostało zaszczepionych przeciwko chorobie zakaźnej i nabyło na nią przeciwciała, tym mniejsze zagrożenie stanowiła ta choroba dla całego stada (społeczności).
Zauważ sprytną sztuczkę. Nagle znaczenie kontaktu z chorobą zakaźną zostało wyeliminowane i zastąpione szczepieniami, a znaczenie naturalnej odporności zostało umniejszone. To jest problem, ponieważ oba te elementy są kluczowe dla teorii dr Hedricha. Wymyślając swoją teorię, Hedrich nie myślał o zaszczepionej społeczności ani o wywołanej przez szczepionkę – „tymczasowej” – sztucznej odporności, tzn. przeciwciałach. Myślał o procesie, w którym choroba przechodzi przez społeczność i jak ta społeczność w końcu w naturalny sposób wytwarza na nią odporność.
Dr Arthur W. Hedrich nie rozpoznałby dziś swojej teorii. Prawdopodobnie byłby pierwszym, który odezwałby się i powiedział coś w rodzaju: „Nie, wcale nie to miałem na myśli. Wypaczyliście moją teorię„.
Kiedy WHO zmieniła definicję odporności stada?
Ostatnim czasem pojawiają się coraz częściej groźby ze strony władzy, że nie wrócimy do normalności, jeśli nie osiągniemy jakiegoś tam % wyszczepialności, aby uzyskać poziom odporności stadnej. Jako, że Ministerstwo Prawdy w WHO zmieniło definicje odporności stadnej by lepiej komponowała się z propagandą szczepionkową, to w zasadzie na poziomie definicji wszystko się zgadza.
Definicja odporności stada z 9 czerwca 2020:
„Co to jest odporność stadna?
Odporność zbiorowa to pośrednia ochrona przed chorobą zakaźną, która ma miejsce, gdy populacja jest uodporniona albo poprzez szczepienie, albo w wyniku wcześniejszej infekcji. Oznacza to, że nawet osoby, które nie zostały zakażone lub u których infekcja nie wywołała odpowiedzi immunologicznej, są chronione, ponieważ osoby wokół nich, uodpornione, mogą działać jako bufory między nimi a zakażoną osobą. Próg ustalania odporności stada na COVID-19 nie jest jeszcze jasny.” – WHO, What is herd immunity?
Definicja odporności stada z 3 listopada 2020:
Co to jest odporność stadna?
„Odporność stadna”, znana również jako „odporność populacyjna/zbiorowiskowa”, to pojęcie stosowane w przypadku szczepień, w ramach których populacja może być chroniona przed określonym wirusem po osiągnięciu progu wyszczepienia.
Odporność zbiorową osiąga się chroniąc ludzi przed wirusem, a nie narażając ich na jego działanie. Przeczytaj przemówienie informacyjne dyrektora generalnego z 12 października, aby uzyskać więcej informacji.
Szczepionki uczą nasz układ odpornościowy, aby wytwarzał przeciwciała, tak jak może się to zdarzyć, gdy jesteśmy narażeni na chorobę, ale – co najważniejsze – szczepionki działają bez wywoływania choroby. Osoby zaszczepione są chronione przed zachorowaniem na daną chorobę. Odwiedź naszą stronę internetową o COVID-19 i szczepionkach, aby uzyskać więcej informacji.
Im więcej osób w danej społeczności zostaje zaszczepionych, tym mniej osób pozostaje bezbronnych i istnieje mniejsza możliwość przenoszenia patogenu z osoby na osobę. Zmniejszenie możliwości krążenia patogenu w społeczności chroni osoby, które nie mogą zostać zaszczepione z powodu innych poważnych schorzeń, przed chorobą, na którą ukierunkowana jest szczepionka. Nazywa się to „odpornością stadną”.
„Odporność zbiorowa” występuje, gdy zaszczepiony jest wysoki odsetek populacji, co utrudnia rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych, ponieważ niewiele osób może zostać zarażonych. Przeczytaj nasze pytania i odpowiedzi dotyczące szczepionek i szczepień, aby uzyskać więcej informacji.
Odsetek osób, które muszą mieć przeciwciała, aby uzyskać odporność stada na określoną chorobę, różni się w zależności od choroby. Na przykład odporność stada na odrę wymaga szczepienia około 95% populacji. Pozostałe 5% będzie chronione przez fakt, że odra nie rozprzestrzeni się wśród zaszczepionych. W przypadku polio próg wynosi około 80%.
Osiągnięcie odporności stada dzięki bezpiecznym i skutecznym szczepionkom sprawia, że choroby są rzadsze i ratują życie.” – WHO, What is herd immunity?; Coronavirus disease (COVID-19): Serology, antibodies and immunity
Zobacz na: Transkrypt filmu ZAUFAJ WHO [Trust WHO]
Kiedy WHO zmieniła definicję pandemii? Zmiana treści definicji terminu Pandemia. [czerwiec 2009]
Szczepienie nie jest synonimem odporności – Michael Bennese
Naturalna odporność jest prawdziwym modelem dla odporności grupowej – Speed The Shift
Wysoki poziom wyszczepialności nie zapobiega wybuchom chorób – Lucija Tomljenovic
Szczepionki i mit „odporności grupowej” – dr Russell Blaylock
Krztusiec wśród całkowicie zaszczepionych dzieci w ośrodkach opieki dziennej w Izraelu [2000]
Krztusiec i Pierwotny Grzech Antygenowy.
Odporność stada i ODRA – Brakujące wykłady ze studiów medycznych! – napisy PL
Odporność Stada: jeśli wystarczająco dużo osób jest uodpornionych na chorobę to osoby podatne na nią będą chronione. Wielu chroni kilku.
Początkowa teoria: Odra może zostać wyeliminowana wtedy, gdy wystarczająca część ludności będzie uodporniona. Nie potrzeba do tego wszystkich, tylko część populacji. Zakładano, że uda się uzyskać wystarczającą ilość uodpornionych poprzez zaszczepienie przeciw odrze. Założono, że szczepienia przeciw odrze pomogą wyeliminować odrę całkowicie w okresie 1-2 lat. Było to 50 lat temu. Cel początkowy odporności stadnej: zaszczepienie 55% ludności. 7 razy podnoszono docelowy poziom wyszczepialności.
stada"
Źródło: https://pubmedinfo.org/2021/06/16/kiedy-who-zmienila-definicje-odpornosci-stada/
