Wkrótce miną 2 lata rządów koalicji PO-PSL. Mamy więc dobry moment na podsumowanie polityki zagranicznej prowadzonej w tym czasie. Jako że jest to temat długi, rozłożę go na kilka postów.
W czasach rządów PiS byliśmy świadkami dość powszechnego oburzenia na sposób prowadzenia polityki zagranicznej. Liczni „specjaliści” mówili i pisali o machaniu szabelką, które to rzekomo miało złościć Rosję, Niemcy i generalnie prowadziło do słabej pozycji kraju na arenie międzynarodowej. Po wyborach wszystko miało się zmienić. I tak też się stało.
Reakcją Rosji na wynik wyborów było zniesienie embarga na polskie mięso (a dokładnie na dostawy od części producentów, co nie miało wielkiego wpływu na obroty handlowe). Taki gest wyraźnie wskazał, kogo Putin akceptuje jako decydenta w Polsce. Dla myślących ludzi taki gest jest bardzo wymowny, biorąc pod uwagę, czym jest władztwo Putina w Rosji oraz jego neoimperialna polityka. Kolejnym gestem tego typu było stwierdzenie rosyjskich mediów, iż Tusk jest człowiekiem Rosji w Warszawie. Myślę, że dla wszystkich jasnym jest, że w Rosji nie ma już od kilku lat niezależnych mediów, poza niszowymi, mającymi minimalny wpływ na Rosjan. Tamto sformułowanie było autorstwa dziennikarzy reżimowych. Biorąc pod uwagę fakt, że w czasach Putina w Rosji zlikwidowano 300 dziennikarzy, 70% elit politycznych wywodzi się z KGB, gdzie nauczono ich kłamać, intrygować, a nawet zabijać, trudno uznać to stwierdzenie za komplement dla premiera RP. Niemniej wydaje się, że partia rządząca i większość polskich mediów przyjęła to jako pozytyw.
Nasz premier najwyraźniej nie chce ograniczać się tylko do bycia człowiekiem Moskwy. Pragnie jednocześnie być człowiekiem Berlina. Jego polityka miłości i nie machania szabelką, doprowadziła bowiem do tego, że Niemcy przestali faktycznie zważać na głos Polski. Władysław Bartoszewski, mający swoim autorytetem gwarantować poszanowanie polskich interesów, niewiele zdziałał dla ich realizacji. Bo czy za sukces można uznać to, że Steinbach nie weszła do rady fundacji: „Ucieczka, Wypędzenie, Pojednanie”, gdy kilka miesięcy po tym CDU, z której wywodzi się pani kanclerz, ogłasza w swoim programie wyborczym, że Zw. Wypędzonych sam może decydować kto będzie go reprezentował w radzie fundacji?
Kolejna sprawa to odezwa CDU i CSU wzywająca do międzynarodowego potępienia wypędzeń oraz „uznania naruszonych praw”. Fakt, że wypędzenia zarządziła tzw. wielka trójka po II wojnie światowej nie sprawi, że pretensje uderzą w Rosję, Wielką Brytanię i USA. Wiadomo w kogo uderzą. Dziwne, że europosowie PO, szczycący się przynależnością do tego samego klubu w PE co niemiecka chadecja i ganiący PiS za zasiadanie w innym, nie zapobiegli temu niemiłemu krokowi swych „przyjaciół”.
Oświadczenie Angeli Merkel, że nie popiera przyjęcia Ukrainy do UE oraz jej chadecji, że przed kolejnymi rozszerzeniami EU musi się bardziej skonsolidować, również są jak najbardziej nie po myśli polskiej. Są to kroki miłe Putinowi. Podkreślający swoje świetne relacje z Niemcami POwcy nic z tego sobie nie zrobili, co ciężko racjonalnie wytłumaczyć. Nie potrafili też nasi włodarze za pomocą leku na całe zło (Władysława Bartoszewskigo), czy dzięki swoim świetnym relacjom z Niemcami wpłynąć na nich, by nie realizowali kolejnego „rozbioru Polski” - że zacytuję Radka Sikorskiego z czasów, gdy wydawał się myśleć trzeźwo. Nie wpłynął też na Rosję ich człowiek w Warszawie, by porzuciła pomysł budowy gazociągu północnego. Co więcej, na jednej z konferencji prasowych bystry generał OSP - Waldemar Pawlak oznajmił, że dla dywersyfikacji dostaw gazu do Polski, powinna ona w przyszłości podłączyć się do gazociągu północnego!
Czy wszystko powyższe nie oznacza, że należałoby tu mówić o klientyzmie, nie przyjaźni? Bo czy przyjaciele nie powinni przypadkiem przywrócić praw mniejszości narodowej 2 milionom Polaków w Niemczech, które zniósł 70 lat temu Hitler? Czy nie wypadałoby, gdy „nasz człowiek” przysyła swojego Ministra Spraw Zagranicznych, wpuścić go na Kreml?
C.D.N.
