Podwodny balet z rekinem jest tylko lub aż sztuką. I nie ważne czy to rekin czy nie. Na pewno nie rekin ludojad. Chodzi mi o te piękne podwodne zdjęcia nimf które pląsają wokół tej ryby- gada czy smoka. To połączenie kruchego kobiecego ciałka- tak bliskiego nam mężczyznom- z otchłanią i bezmiarem wody a w dodatku w towarzystwie tego monstrum. Brrr...
Te fotografie działają na mnie chyba na zasadzie odpychania się przeciwieństw. No bo tak: ta krucha i wątła kobietka w śmiertelnym dla człowieka środowisku a w dodatku ten gad.
Ileż trzeba mieć inwencji twórczej, żeby coś takiego wymyślić?
Ciekawe, czy ta inwencja, to co widzimy, jest wynikiem selekcji naturalnej wśród milionów zdolnych Chińczyków- fotografików, czy też Ich jest bardzo dużo i tylko niewielka ilość przedziera się do świadomości ogółu? Bo jeśli to drugie- co wydaje się być naturalne- to wtedy jesteśmy, my biali załatwieni „na perłowo”. To oznacza, że w przyszłości nie mamy żadnych szans z Chińczykami!
To by było straszne!
Ale chyba to jest logicznie i poprawne myślenie: skoro Im zajęło ok. 30 lat, aby będąc na dnie, odbić się od niego i doprowadzić swój kraj do sytuacji w której wszyscy się z nimi liczą, skoro taki śmieszny- historycznie ujmując- czas był im potrzebny, żeby przedstawiciele Ich nacji pojawili się wszędzie i zaczęli zadziwiać świat- to co się będzie działo za następnych 30 lat?
Czy państwo się nad tym zastanawiali?
