Jako ideologiczne i nieżyciowe przedstawia się partie prawicowe, jak UPR i Prawica Rzeczypospolitej, potem PiS. A tymczasem to PO i lewica działają bardziej ideologicznie, a ich media dla niepoznaki wskazują na innych. Oto co napisałem na ten temat w dzienniku "Rzeczpospolita":
Czy Marek Jurek, lider Prawicy Rzeczypospolitej, jest bardziej ideologiem niż przywódcą politycznym? Taki wniosek można wysnuć z tekstu Piotra Zaremby opublikowanego w 32. numerze tygodnika "Uważam Rze" ("Krzyżowiec w roli polityka"). Mnie osąd taki wydaje się płytki. Po pierwsze, inni przywódcy i partie także ulegają ideologiom, choćby niejawnie. Po drugie, konserwatyści sporo mówią o konkretach. Po trzecie, właśnie zasady są trwałą podstawą życia społecznego.
Ideologia rządzących
Platforma Obywatelska zachowuje się pragmatycznie, gdy trzeba uniknąć odpowiedzialności (afera hazardowa i inne lokalne, katastrofa smoleńska). Ale jak działa w gospodarce? Katastrofalne zwiększenie zadłużenia państwa, podwyżka podatków oraz wzrost zatrudnienia w administracji w tempie 25 tysięcy rocznie wystarczą za odpowiedź.
Charakter ideologiczny natomiast ma gorliwe włączenie się do UE. U początków Unii stały motywy praktyczne: chęć uniknięcia wojny oraz wyższość wolnego rynku. Dzisiejsza biurokratyczna unifikacja, sprzeczna z różnorodnością Europy, ma natomiast charakter ideologiczny. Wynika z myślenia totalitarnego. Projektem ideologicznym stało się też euro narzucone krajom różniącym się gospodarczo. Brak konkurujących walut krajowych to eliminacja ważnego czynnika wolnego rynku, potrzebnego zwłaszcza krajom słabszym.
Drugi kierunek to kwestionowanie rodziny. Najpierw PO z sojusznikami narzuciła ustawę, która pod szyldem walki z przemocą pozwala urzędnikom wtrącać się do wychowania w rodzinie, gdyż jako przemoc definiuje właściwie każde karcenie. W Szwecji, wziętej za wzór, przynosi to co roku odbieranie 20 tysięcy dzieci rodzicom. Kraje rządzone bardziej pragmatycznie, takie jak Francja, nie znają czegoś takiego.
Sześciolatki wysłane do szkoły to też decyzja ideologiczna i małpowanie nieudanych wzorów (a są i udane: w Niemczech w wieku sześciu i pół roku dzieci idą do klasy wstępnej typu zerówki; najlepsza w Europie edukacja fińska zaczyna się w wieku lat siedmiu). Po prostu część sześciolatków nadaje się do szkoły, a część nie. Ta "reforma" nie ma zaplecza materialnego, od pieniędzy po sanitariaty. A jaki bałagan zobaczymy w przyszłym roku, gdy dwa roczniki pójdą do szkoły!
Ideologiczna była reakcja na społeczny projekt ograniczenia aborcji. PO narzuciła swoim posłom głosowanie za wyjątkami w ustawie aborcyjnej, czyli w szczególności za "kompromisem" pozwalającym zabijać dzieci niepełnosprawne.
I jeszcze pomniejsze, ale jaskrawe przypadki. Umizgi do lobby homoseksualnego. Jeden skandalista po wsadzeniu flag narodowych w psie kupy został nagrodzony prowadzeniem oficjalnego koncertu, drugi po profanacji Biblii uhonorowany funkcją w telewizji. Chyba nawet zwolennicy takich decyzji nie wątpią w ich ideologiczność.
Świadomość kształtuje byt
Karol Marks wierzył, że byt kształtuje świadomość, ale lewica u władzy działa całkiem odwrotnie. Przez propagandę i przymus stara się kształtować poglądy, pchając społeczeństwa do zachowań szkodliwych dla ich bytu.
W skrajnych przypadkach wyniszcza kraje przez ludobójstwo. Osłabia je moralnie i demograficznie przez ułatwianie zabijania nienarodzonych. Psuje państwo przez rozwój biurokracji i nadzór nad wszystkim; psuje też gospodarkę przez zabór mienia i ograniczenie wolności; demoralizuje obywateli przez rozdawnictwo socjalne. I osiąga sukcesy, bo społeczeństwa zachodnie poszły w tym kierunku. Na tym tle rządy konserwatystów, takich jak Ronald Reagan i Margaret Thatcher, uderzają uczciwością i praktycznym realizmem.
c.d. zob. http://www.rp.pl/artykul/9157,717876-Marek-Jurek---ideolog-czy-polityk-.html
