Ku pamięci Dawida Zapiska, wklejam ten filmik, aby każby mógł poznać tego Wielkiego Człowieka. -prosty fanatyk Legii Warszawa
Może nie powinienem ale chciałbym zwrócić uwagę na pewna treść, o której nie tylko wspominał Dawid w tym reportażu ale powtarzał idąc odważnie przez swoje stanowczo za krótkie życie. Był zagorzałym kibicem, kochającym nieustający, fanatyczny doping doprawiony szczyptą pirotechniki. Uwielbiał kibicowskie oprawy meczowe - mówił "Żeby żyć trzeba mi dymu rac, tego dopingu, głosów z tysięcy gardeł na stadionie (...)". Niestety, Ci sami kibice, którzy zorganizowali mu taki wzruszający pogrzeb byli niedawno wyzywani w różnych telewizjach i gazetach od zbydlęconych kiboli. Ci sami kibole, którzy mają na swoich kontach wiele pożytecznych przedsięwzięć (pomoc dzieciom z domów dziecka, kresowiakom czy niepełnosprawnym) są nadal zwalczani. Jeszcze raz dziękujemy Dawidzie za twoją życiowa postawę, dziękujemy, że pokazałeś jak należy walczyć o swoje marzenia, jak powinno się wspierać swoją rodzinę w trudnych chwilach - a wreszcie, dziękujemy Ci za postawę na trybunach, dzięki której uczyniłeś wielu kibiców lepszymi.
