Ostatnio sporo mówi się o kryzysie nie tylko w IPN, ale i w PiS. Kiepskie dni partii opozycyjnej elektryzują media i nieprzychylnych mu wyborców. Mam wrażenie, że jednak zbyt wcześnie, a słowa, które mam przyjemność słyszeć, przewijają się co pewien czas. Te same formułki, oskarżenia - od partii wodzowskiej, po rzekome sypanie się. Honorowe wystąpienie z PiS Libickiego jest tylko pretekstem do kolejnych oskarżeń lub proroctw.
Oczywiście, uważam posła poznańskiego za niezwykle uczciwą osobę. O jego problemach lustracyjnych słyszałem już dawno. Z jednej strony Kaczyński postąpił właściwie - trzyma się standardów i chce wyjaśnienia wątków ewentualnej współpracy europosła z SB. Jednak sprawa była znana wcześniej, a dopiero teraz PiS ją nagłośniło. Pewien problem wewnątrz partii na pewno ma miejsce, ale media go nadmiernie hiperbolizują. W chocholi taniec za TVN poszli nawet politycy Platformy Obywatelskiej. Słuchając Sławomira Nitrasa, miałem nieodparte wrażenie, że bryluje pewna zasada dla obozu rządzącego - kto wychodzi z PiS, to nawet jeśli kiedyś był tanim showmanem (Marcinkiewicz), kiepskim ministrem (Sikorski) i krzykaczem (właśnie Libicki), teraz jest doskonałym i uczciwym politykiem. Szkoda, że kiedy Libicki zasiadał w Europarlamencie z ramienia PiS, nikt z posłów PO nie odważył się na pochwały.
Wystąpienie posłów poznańskich z PiS na pewno nie służy tej partii. Ale daleko do wielkiego kryzysu i końca formacji Kaczyńskiego, który nadal ma silną pozycję jako prezes. Już wielokrotnie odsyłano byłego premiera w polityczny niebyt. Przypomnę tylko, że niemal wszyscy go skreślali już po 1992r., kiedy rozpoczynała się tzw. inwigilacja prawicy, a każdy wpływowy "prawicowie", a przeciwny Wałęsie i grubej kresce, nazywany był "oszołomem". I jeszcze jedno przypomnienie - według Stefana Niesiołowskiego, PiS powinien teraz oscylować w granicach 7 procent. Zapowiadał on taki wynik w sondażach partii Kaczyńskiego w 2006 roku. Na ile prawdziwe jest wróżenie z fusów pokazuje to, że PiS istnieje nadal i próbuje wykorzystać nieudolność rządu. Czasami lepiej lub gorzej, ale wbrew medialnym opiniom.
