Upał nie sprzyja pisaniu, ale jak tu nie pisać, jak wokół tyle gówna, którym każdy się obrzuca wzajemnie, a Polska jak zwykle pozostaje na drugim planie. Jak to jest, że w niektórych krajach politycy zajmują się ratowaniem finansów publicznych, a u nas robi się wszystko by z tych finansów nie zostało nic. Po raz kolejny marnujemy szansę jaką dał nam los, będąc mamieni wizją zielonej wyspy. Zamiast zajmować się Polską, tematem numer jeden dla polityków jest „krzyż”.
I tak na polach prezydenckiego Grunwaldu, po raz kolejny, naprzeciw siebie stają zaciężne oddziały Ulryka von Kaczyńskiego i Bronisława Jagiełło Komorowskiego. Bitwa rozgorzała na całego, a orężem nie są już dwa nagie miecze, ale banda najwyraźniej nagich umysłowo polityków, którzy swoimi wypowiedziami nie zasługują nawet na miano średniowiecznych giermków. Oczywiście każdy obóz jest także wspierany przez pospolity motłoch, który zwłaszcza w przypadku zwolenników teorii proKRZYŻowej sprawia, że zastanawiam się powoli, czym te butne i zadufane w sobie persony różnią się od gejów, lesbijek i homosiów, którymi przecież tak bardzo gardzą.
W Polsce niestety mamy do czynienia z ogromną grupą katolików, nie tylko skupionych wokół wiadomego radia, którzy uważają, że mają wyłączność na wiarę i stanowią wzorzec prawd i zachowań. Takich krzyżowców nam nie potrzeba, a partii politycznych, będących ich przedstawicielami tym bardziej. Żeby nie było, nie jestem ateistą, deistą czy zwolennikiem PO. Nie jestem też przeciwnikiem krzyży w szkołach, ale jestem przeciwnikiem durnej i ślepej walki w imię wiary, której jestem świadkiem od wielu lat i której mam już dość!
Komentarze, które słysze ze strony krzyżowców, chcących wypłynąć na głębię , tyle że bez Chrystusa, sprawiają, że aż chce się krzyknąć – „Boże widzisz i nie grzmisz!”. Nagle na forum wypływa grupa ludzi, którzy pazurami i pięściami będą bronić krzyża, którego naturalnym miejscem jest kościół czy cmentarz, a na pewno nie plac przed Pałacem Prezydenckim. Co więcej, każdy kto się z tym nie zgadza jest jak zwykle heretykiem wartym jedynie stosu, co jasno można zrozumieć ze słów wielkiego mistrza krzyżowców, pierwszego prymasa IVRP, (by nie powiedzieć papieża) Ulryka von Kaczyńskiego – „Ten krzyż to symbol, można go będzie przenieść, jeśli stanie tam pomnik. Każdy, kto uważa inaczej dopuszcza się moralnego nadużycia”. Ja się pytam, kim jest Pan Kaczyński, żeby decydować co jest moralne, a co nie? I tylko przez wzgląd na szacunek wobec zmarłego brata i bratowej nie odpowiem na to pytanie, jeszcze nie teraz. Warto jednak się zastanowić czym jest ten symbol dla krzyżowców? Na pewno nie jest symbolem męki Chrystusa, czy zjednoczenia ziemi z niebem, a więc ludzi z Bogiem. Jedna ze zwolenniczek pozostawienia krzyża przed Pałacem doskonale ujęła, czym dla niej i większości krżyżowców jest ten krzyż, jest on „symbolem męki naszego wielkiego, wspaniałego człowieka Pana Lecha”.
Po pierwsze, śp. Lech Kaczyński ani nie był wielki, ani wspaniały, a na pewno nie zasługuje na porównywanie go do samego Boga. Po drugie, pozostawienie krzyża przed Pałacem tylko dlatego, żeby jedna opcja polityczna mogła po raz kolejny pokazać swoje chore rozumienie wiary, a banda kretynów miała pole do popisu i miejsce politycznych pielgrzymek jest idiotyzmem. Miejsce tego krzyża jest albo w miejscu katastrofy samolotu, albo na cmentarzu, albo w jakiejś świątyni. Najwyraźniej takie miejsca nie są wystarczajace święte dla krzyżowców, ale cóż zrobić. Martwi mnie także postawa Kościoła, który jak widać niezbyt się ucieszył z wygranej PO i po raz kolejny pokazuje, że brak mu jaj. Zamiast ukrócić ten kabaret, który uwłacza godności najważniejszego symbolu religijnego katolików, po raz kolejny Kościół nie robi nic i mam nadzieję, że będzie tego żałował.
Kończąc raz jeszcze wypada mi krzyknąć tylko „Boże widzisz i nie grzmisz!”
