Jordan Peterson w jednym ze swoich wykładów {LINK}:
Aby widzieć jakiekolwiek pozytywne znaczenie swojego życia, trzeba mieć cel i trzeba podążać w jego kierunku. I jest tak z biologicznego powodu. Ścieżka [neuronów] generująca ten rodzaj pozytywnego odczucia, którego pragną i potrzebują ludzie, aktywuje się tylko wtedy, gdy dostrzegasz, że zmierzasz w kierunku celu, który ma dla ciebie wartość.
A to znaczy także, że jeśli nie masz wartościowego celu w życiu, to nie znajdziesz poczucia sensu i pozytywnej emocji.
In order to have any positive meaning in your life, you have to have identified a goal and you have to be working towards it. And there's a technical reason for that. And the technical reason, as far as I can tell, is that the circuitry that produces the kind of positive emotion that people really like is only activated when you notice, that you're proceeding towards a goal that you value.
And so that means that if you don't have a goal that you value, you can't have any positive emotion
Przytaczam ten cytat, bo pozostaje on w zgodności z moją opinią i doświadczeniem wcześniejszym. Szczególnie pielgrzymkowym, szczególnie przetestowanym wskutek bardzo wielu kontaktów i wymiany opinii. Gdy człowiek ma cel, ważny, wartościowy dla niego cel. Ale jeszcze, gdy ten cel postrzega jako osiągalny, realny do osiągnięcia przez niego, nawet jeśli trudny. Jeśli na koniec widzi, że choć trochę, ale posuwa się w stronę tego celu, wtedy taka sytuacja i takie spostrzeżenia mają fundamentalny wpływ na psychikę, na samopoczucie.
Stąd są trzy sytuacje dla człowieka niekorzystne, a może w wymiarze psychicznym i biologicznym nawet szkodliwe:
- Brak celu w życiu. Celu postrzeganego jako wartościowy.
- Brak poczucia, iż ten cel jest dla nas osiągalny. Że możemy.
- Brak dostrzeżenia i świadomości, że poruszamy się w kierunku tego celu, że się do niego zbliżamy.
Odczucia: "Nic nie da się zrobić", "Byłoby fajnie, ale to nie dla mnie", "Nic nie ma sensu", "Utknąłem i nigdy tam nie dotrę" mają negatywny wpływ na człowieka. Czy świat i nasza w nim pozycja oraz sytuacja, nie dostarcza czasem takich odczuć?
Pytanie czy da się ustanowić, znaleźć, wynaleźć taki atrakcyjny, wartościowy cel? Czy w/w odczucia, nie są aby trochę powszechnym odczuciem ludzi? Peterson mówi, że nihilistyczne stwierdzenia np. "Nic nie ma sensu" czy "Życie nie ma sensu", mówią trochę coś innego niż to literalnie zapisane. Mówią "Wszystko jest złe" albo "Życie jest cierpieniem i przykrością i nic się z tym nie da zrobić".
Pewnie każdy ma cel w życiu. A jak nie ma, to się nie przyzna. Albo powie, że nie ma i dobrze. Ale to dobrze, to może tylko plastry, na brak, poczucia zmierzania do wartościowego celu. Może "Natura" nas zaprogramowała, do takie zmierzania. Ciekawe. Cel realny, wartościowy, możliwy do osiągnięcia i świadectwo zmysłów i rozumu, które powiada, że jesteśmy odrobinę bliżej. Może tego nam potrzeba :)
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
