Przeciwko nie udzielenia pomocy mordowanym Żydom przez zachód, protestował Szmul Zygielbojm – posuwając się do samobójstwa. Przedtem napisał list skierowany do świata:
„Odpowiedzialność za zbrodnię wymordowania całej narodowości żydowskiej w Polsce spada przede wszystkim na sprawców, ale pośrednio obciąża ona również ludzkość całą.
Narody i rządy państw sprzymierzonych do dziś dnia nie zdobyły się na żaden czyn konkretny w celu ukrócenia tej zbrodni. Przez bierne przypatrywanie się temu mordowi milionów bezbronnych i zmaltretowanych dzieci, kobiet i mężczyzn stały się jego współwinowajcami.
Muszę to stwierdzić, że aczkolwiek rząd polski w bardzo dużym stopniu przyczynił się do poruszenia opinii świata, jednak nie zdobył się na nic takiego nadzwyczajnego co by odpowiadało rozmiarom dramatu, dokonującego się w kraju....”
No właśnie, rząd polski nie wysłał dywizji do Polski celem wyparcia Niemców, nie dokonał nalotów dywanowych tam gdzie trzeba, wszystko to przez antysemityzm.
Jedynie nagłaśniał sprawę i dostarczał „Żegocie”organizacji w kraju – ratującej Żydów, środki finansowe. Były one niezbędne, i tak w styczniu 1943 – 150 000 zł miesięcznie,
w lutym 1943 – 300 000 zł, następnie do 400 000 zł w listopadzie i grudniu
po 750 000 zł,
a od stycznia 1944 po 1 000 000 zł miesięcznie.
Światowe organizacje żydowskie przekazywały Żegocie około 400 000 zł miesięcznie, ot biedule.
Jeszcze trochę z listu pana Szmula Zygiebojma:
„Pragnę, by garstka, która ostała się jeszcze z kilkumilionowego żydostwa polskiego, dążyła wraz
z masami polskimi do wyzwolenia, by mogła oddychać w kraju i w świecie wolności i sprawiedliwości socjalizmu, za wszystkie swe męki i cierpienia nieludzkie.....”
Tymczasem polscy antysemici ani myśleli o socjalizmie, śnił im się inny ustrój, a tak miało być pięknie!
Ta rozbieżność co do ukochanego ustroju wydała owoce po 1944 roku, ta garstka wprowadzała go Polakom na siłę.
W dniu 15 października 1941 roku Hans Frank wydał zarządzenie:
„”Żydzi którzy bez upoważnienia opuszczają wyznaczoną im dzielnicę – podlegają karze śmierci.
Tej samej karze podlegają osoby, które takim Żydom świadomie dają kryjówkę.”
10 listopada 1941 roku Ludwig Fischer wydał podobne zarządzenie, z tym, że za jakąkolwiek pomoc żydom groziła Polakom kara śmierci.
Jak wiadomo każda akcja powoduje reakcję a, że w każdym społeczeństwie znajdą się męty, więc tych co donosili Niemcom na ukrywających się Żydów czekała również śmierć z rąk podziemia.
Donosicieli było pod dostatkiem, byli to Niemcy, Polacy, Ukraińcy, Litwini, Żydzi.
Kolaboranci ci mogli być rozstrzeliwani bez sądu.
Według źródeł niemieckich z rąk organizacji ruchu oporu zginęło 12 121 różnej maści donosicieli.
Była też taka organizacja żydowska „Żagiew”, wysługująca się Niemcom, organizacja ta przyniosła olbrzymie szkody polskiemu i żydowskiemu podziemiu, między innymi tropiła Polaków ukrywających Żydów.
Tu też Polacy wykazali się wielkim antysemityzmem likwidując żydowskich donosicieli.
I tak to polscy antysemici nie zważając na sankcje jakie ich mogły spotkać, ratowali Żydów przed nieuniknioną śmiercią.
Czy płacili za to? Owszem, czy ktoś policzył ilość zamordowanych Polaków za ukrywanie i pomoc Żydom?
Parę przykładów:
4 lipca 1943 roku, za pomoc Żydom, Niemcy spalili w stodole 43 mieszkańców Boru Kunowskiego.
28 czerwca 1943 roku za czworo Żydów ukrytych w jednej z chat, zamordowano 25 osób ze wsi Cisie powiat Mińsk Mazowiecki
W 1942 r. w Warszawie zostały stracone za ukrywanie w swoim pensjonacie Żydów, Jadwiga Ponikowska i Regina Prokulska.
W 1943 Niemcy zamordowali Stanisława Pawelca i Bronisława Błazika ze wsi Mszadła Stara za ukrywanie Żyda Glasmana, którego Niemcy złapali i zmusili do wskazania miejsca ukrycia.
12 stycznia 1943 za ukrywanie 6 Żydów spalono żywcem rodzinę Janusa w gajówce koło Dzwonowic pow Olkusz. Zginęli: Helena Janus lat 22, syn Krzysztof lat 3, matka Maria Janus lat 40, siostra Janusa Zofia Madej lat 23, szwagier Mieczysław Madej lat 23, córka Madejów Krystyna lat 2, oraz ukryci Żydzi.
13 marca 1943 za ukrywanie Żydów we wsi Przewrotne pow Rzeszów zamordowano około 30 osób.
Podczas wywożenia Żydów kieleckich został zastrzelony Polak za usiłowanie podania wody, zamkniętym w wagonach Żydom.
Za pomoc ludności żydowskiej Niemcy zgładzili w Bełżcu około 1000 Polaków ze Lwowa.
Tak można prawie bez końca. Takie ofiary ponosili Polscy antysemici ratując Żydów.
Czy mają swoje drzewka w Izraelu? Czy Gross mógłby szkalować Polskę i Polaków?
Czy skończyło się z końcem wojny? Niestety nie. Jednak podłoże i kierunek były już inne.
