Zwracam się do Pana w formule "listu otwartego", pod wpływem porannej emisji pańskiej rozmowy z red. B. Rymanowskim, przeprowadzonej w dniu dzisiejszym (publikuję go również na swoim blogu, na portalu "Salon24")

W trakcie tej rozmowy, rzeczowo ocenił Pan sytuację związaną z ujawnionym „przejściem na drugą stronę” dwóch oficerów operacyjnych CBA. Jest to z całą pewnością sytuacja „krytyczna”, w przypadku każdej służby specjalnej realizującej działania niejawne w styku ze „środowiskiem przeciwnika”.

 Omawiany przypadek z uwagi na specyfikę zakresu aktywności CBA (korupcja), nie jest akurat przykładem najbardziej radykalnego zagrożenia. Z dużo większym kalibrem potencjalnej straty będziemy mieli do czynienia, w przypadku sfery zainteresowań wywiadu, kontrwywiadu i w obrębie problematyki międzynarodowego terroryzmu…

Czy nie uważa Pan, że zamiast liczyć straty, efektywniej byłoby profilaktycznie zapobiegać tego typu kardynalnym zagrożeniom?  

Metodyka zapobiegania patologii w tym obszarze jest stosunkowo prosta, jednak w realiach za które odpowiada rząd w którym Pan funkcjonuje – wydaje się ona obecnie niemożliwa do zastosowania. Nie uda się bowiem, wdrożyć jakiegokolwiek skutecznego działania, bez uwzględnienia jakości kadr oraz ich „uformowania” w sferze operacyjnej.

Posługując się ponownie wygodną przenośnią, można być pewnym, że nie osiągnie nic, „zarówno Wilk na czele Stada Baranów, jak i Baran na czele Watahy Wilków”…

Polityka kadrowa w służbach specjalnych, skażona jest politykierstwem, brakiem odpowiedzialności za cokolwiek, koteryjnością, merytoryczną indolencją oraz brakiem wiarygodnej, perspektywicznej wizji - wyrażonej długofalową strategią działania i odpowiednim „uformowaniem” służby.

Na poparcie tej tezy, mogę na podstawie indywidualnego przypadku przedstawić Panu zweryfikowany (m.in., przez kilka postępowań administracyjnych) i jawny materiał w postaci dokumentacji odwoławczej oraz sądowej - stanowiący zbiór twardych dowodów i wiarygodnych przesłanek, definiujących patologię w sferze jakości zarządzania ABW. Sprawia Pan wrażenie osoby odpowiedzialnej za Słowo, więc istnieje szansę zareagowania zgodnego z wyrażanymi deklaracjami, w celu przeciwdziałania potencjalnej „infekcji” dużo większego kalibru, od sprawy „odwrócenia” agentów przez „chciwego śmieciarza”.

Każdy „drapieżnik” atakuje zawsze najsłabsze jednostki ze stada. W zgodzie z tym prawem przyrody postępuje również „przeciwnik” w obszarze działania służb specjalnych. Tworzenie warunków degenerujących "kondycję stada”, to zaproszenie do działania dla wszystkich potencjalnych „drapieżników”.

Czy jest pan w stanie zaakceptować sytuację, w której oficer „liniowy” (wyselekcjonowany „operator”, odznaczany krzyżami zasługi), poddawany jest z irracjonalnych powodów kilkuletniemu mobbingowi, obejmującemu m.in.: zdeprecjonowanie kariery zawodowej w sferze posiadanej specjalizacji, ignorowanie formalnie przyporządkowanego zakresu zadań, sankcje finansowe stosowane wbrew przepisom prawa, prymitywną inwigilację rodziny itp.

Wspomina Pan o potrzebie zwrócenia uwagi przez państwo na sytuację zwalnianych ze służby oficerów operacyjnych… W tym kontekście media już zwróciły uwagę, że „odwróceni” z CBA odeszli ze służby na wypracowaną emeryturę, pomimo tego, że byli już rzekomo wcześniej „namierzeni”. Generał Policji - bohater „sex afery”, również zachował pełny jej wymiar w sytuacji odejścia ze służby…

W odniesieniu do powyższego, ze swojej pozycji mogę zwrócić Pana uwagę, że bez jakiejkolwiek sankcji dyscyplinarnej odebrano mi c.a. jedną czwartą wypracowanej podstawy emerytalnej - wyłącznie dla osobistej satysfakcji "opresora" i dla „przykładu” w stosunku do innych potencjalnych „niepokornych. Wygrawszy przed Sądem Administracyjnym kilka spraw, które weryfikują moje racje w sporze ze służbą, jestem potraktowany gorzej od ewidentnych przestępców – zapewniam przy tym, że nie stanowię odosobnionego przypadku.

Frustracja, to jeden czynników ryzyka oraz skutek opisywanej patologii. Tego typu przypadki są „brane na warsztat” przez „profesjonalne drapieżniki” – zapewniam o tym Pana.

Wyrażam swoje stanowisko w formule listu otwartego. Przeszedłem już wszystkie pułapy odwoławcze w ramach systemu, który Pan firmuje swoim uczestnictwem w sprawowaniu władzy - nie widzę powodów, aby ograniczać swoją kreatywność w tym zakresie. Jeżeli Pan jest zainteresowany pogłębieniem swojej wiedzy na temat omawianego problemu, proszę dać znać – to banalnie proste. Jeżeli nie, to trudno – to wyłącznie sprawa wiarygodności pańskich deklaracji składanych publicznie. Ja się dawno określonych złudzeń pozbyłem, teraz jestem już tylko konsekwentny..

                                                                Z poważaniem

                                                                   K24

                                                                  /mjr w st. sp./