Niebawem odbędzie jedno z najważniejszych wydarzeń politycznych bieżącego roku.
Mieszkańcy stolicy w referendum ocenią pracę pani prezydent Hanny Gronkiewicz-Waltz i jej ekipy, rządzących miastem od siedmiu lat.
Należy podkreślić, że będzie to jedyna szansa na wyrażenie opinii o sprawowaniu władzy przez tę panią, bowiem tylko partia o samobójczych skłonnościach rekomendowałaby ją ponownie w przyszłych wyborach na ten urząd, a o to Platformy Obywatelskiej nie posądzam.
Referendum da także pogląd wyrażony głosami, a nie sondażami o rzeczywistej pozycji PO na mapie politycznej Polski, bowiem pani HGW poza funkcją prezydenta miasta jest jedną z czołowych postaci tej partii i jej wiceprzewodniczącą, zaś Warszawa jest uznawana za matecznik PO. To tutaj mandaty poselskie i senatorskie zdobywali ludzie Platformy z pierwszych stron gazet z premierem na czele.
To tutaj w ostatnich wyborach samorządowych PO uzyskała większość w Radzie Warszawy i poszczególnych dzielnicach.
Platforma Obywatelska to partia, która bez realnej władzy przestanie istnieć. Odcięcie jej od życiodajnych wpływów personalnych, gospodarczych i finansowych zakończy mnóstwo karier, a wielu działaczy zacznie szukać sobie nowego przytuliska. Życiorysy wielu polityków z czołówki PO jasno to pokazują. Przeszli drogę od KLD, UD, UW, ZCHN, KPN, PC, PiS do niby obywatelskiej PO. Wierność poglądom, programom i zasadom to wartość dla tych ludzi obca. Liczy się tylko władza i umiejętne z niej korzystanie.
Czyż można się, zatem dziwić, że panika w jej szeregach związana z referendum powoduje różne irracjonalne zachowania? Moim zdaniem nie. Oni wiedzą, że poruszenie kamyczka w postaci HGW może wywołać lawinę. Lawinę, która pogrzebie nie tylko HGW, ale całą tę partię!
Dlatego namawiają do bojkotu referendum, gdyż czujnie przewidują jego wynik. Rozpaczliwie starają się zniechęcić mieszkańców stolicy do stawiennictwa przy urnach, stosując chwyty, które w opinii wielu prawników są sprzeczne z obowiązującym prawem i Konstytucją RP.
Pani Hanna Gronkiewicz-Waltz fatalnie zarządza stolicą. Zapomniała o swoim programie wyborczym, tym samym o mieszkańcach Warszawy. Wiele obietnic pozostało wyłącznie na papierze i archiwalnych nagraniach.
Zwiększyła zatrudnienie w podległym jej urzędzie o ponad 2 tys. osób. Powołała ponad 20 pełnomocników wyręczających w pracy etatowych urzędników systematycznie nagradzanych, miasto stoi w korkach, opóźnienie budowy II linii metra wynosi 2 lata, nie podjęła działań łagodzących skutki „Janosikowego”, nie zadbała o upadające obiekty sportowe, Ursynów nadal nie ma bezpośredniego połączenia drogowego z Wilanowem, znacząco podrożała komunikacja miejska i opłaty za żłobki oraz przedszkola, zamyka się szkoły, bezprawnie rozebrano wiele zabytkowych obiektów, wielu ludzi nie stać na horrendalnie wysokie czynsze, tereny przed PKiN straszą zaniedbaniem, wydatkowała 500 mln zł na stadion nie mający z miastem nic wspólnego, tramwaje jeżdżące Mostem Północnym wożą powietrze, miała wpadkę z realizacją ustawy dotyczącej wywozu śmieci.
Pani prezydent do dzisiaj nie wskazała przyczyn i winnych zalania tunelu pod Wisłostradą.
Pod naciskami, dla świętego spokoju wydatkowała 3 mln zł na projekt Szpitala Południowego, pod którego budowę nie wbito nawet łopaty, ba, nie pozyskała niezbędnej działki!
Jako ważna postać w rządzącej PO nie wykorzystała szansy na uporządkowanie spraw związanych z reprywatyzacją. Duch Bieruta ciągle doi z miejskiej kasy naprawdę pokaźne środki!
Nie da się zapomnieć, jakimi niecnymi sztuczkami HGW próbowała podważyć demokratyczne wyniki wyborów na funkcje Przewodniczącego Rady i Burmistrza w dzielnicy Ursynów na początku bieżącej kadencji i ile wtedy zmarnowano czasu nie niczemu nie służące przepychanki.
Zwolennicy PO i niektóre przychylne jej media wskazują jak to Warszawa w czasie rządów HGW się zmieniła, ile to powstało inwestycji i komu mamy to zawdzięczać. Tak, zmieniła się bardzo, ale mało w tym zasług pani prezydent. Uważam, że przy tym budżecie, możliwościach kredytowych i środkach płynących szerokim strumieniem z UE, większości w Radzie Warszawy, inicjatywie inwestorów można było zrobić dużo więcej, terminowo i znacznie taniej. Może przesadzam, ale wydaje mi się, że w takich komfortowych warunkach i małpa też by coś pożytecznego zrobiła dla miasta. Zapewne byłoby mniej buty i arogancji, mniej zastępców, doradców, pełnomocników, urzędników i firm zewnętrznych ich zastępujących, a więcej wsłuchiwania się w głosy mieszkańców, rad dzielnic i liczenia z ich opinią!
Dlatego idę na referendum, zabieram swoją rodzinę, znajomych i sąsiadów. Wykorzystamy szansę negatywnej oceny rządów pani Gronkiewicz-Waltz.
Szansy, która jak napisałem na wstępie, już się nie powtórzy!
Udział w referendum traktuję też jako ostrzeżenie dla kolejnych kandydatów do rządzenia miastem przed rzucaniem słów na wiatr i lekceważeniem wyborczych obietnic.
Do zobaczenia przy urnach!
Zbigniew Andrzej Adamczyk, portal 10milionow.pl
