Taką tezę przedstawił w dzisiejszym Dzienniku podczas wywiadu jaki przeprowadził z blogerami Marceli Sommer (
http://www.dziennik.pl/opinie/article225209/Jak_prasa_milczy_to_net_sie_trzesie.html). Można przyjąć to jako pewnik i zastanowić się w jaki sposób w tych naszych źródełkach informacji zostały przedstawione najważniejsze informacje ostatnich dni. A bez wątpienia należały do nich dwie rzeczy - podpisanie umowy o tarczy antyrakietowej i konflikt w Gruzji.
Zacznijmy od pierwszego. Do tej pory żaden dziennikarz nie „dotarł" do tekstu umowy. Nie porównał tego tekstu z informacjami jakich udzielił Waszczykowski w wywiadzie dla Newsweeka. Nie było wreszcie żadnych porównań wypowiedzi szefa MSZ, który miota się od ściany do ściany w kwestii zarówno powodów akceptacji projektu jak również w kwestii oceny naszego bezpieczeństwa po jego akceptacji a co najzabawniejsze nawet w przypadku stacjonowania „na stałe" jednej baterii patriotów nie ma jasnego stanowiska strony rządowej.
tak (mniej więcej) wygląda jedna bateria tych rakiet
Czy ja jestem przeciwny temu projektowi? Oczywiście, że nie. Domagam się jedynie rzetelnej informacji, której mógłbym użyć do „swobodnego przeżuwania".
O blamażu jaki miał miejsce w wspomnianej wyżej walterowskiej stacji informacyjnej podczas wizyty pięciu przywódców w Tbilisi pisał już Menda (http://menda.salon24.pl/88400,index.html), więc nie będę powtarzał tutaj przytoczonych przez tego autora zarzutów. Jednak wczoraj nastąpiło nieoczekiwane połączenie obu tych ważnych wydarzeń. Wieczorem w stolicy Gruzji gościł szef dyplomacji Zjednoczonego Królestwa, który mówił rzeczy (trochę łagodniejszym językiem) niewiele odstające od przemówienia wygłoszonego przez naszego prezydenta. Za pomocą której z naszych rozlicznych telewizji pożal się Boże informacyjnych mogłem się dowiedzieć o takim wystąpieniu (pomijając już nawet jego treść)? Czy Polsat News, TVN24, TVP Info, Superstacja transmitowały przemówienie ministra w najbardziej strategicznym z punktu naszego bezpieczeństwa rejonie? Nie! Im nawet nie chciało się wstawić tego w zajawkach ich serwisów informacyjnych. Najważniejszym problemem na naszym zaścianku była oczywiście wojna na orędzia, którą wywołał premier zgłaszając swoje orędzie jako drugie tego samego dnia, w którym postanowił wystąpić prezydent. Człowieka zainteresowanego sprawami międzynarodowymi ratuje właściwie tylko CNN.
Można by jeszcze przymknąć na taką głupotkę oko gdyby takie przeoczenie miało miejsce jednorazowo lub chociaż sporadycznie. Spójrzmy zatem na ramówki wyżej wymienionych stacji. Ile czasu zajmują w nich programy o tematyce międzynarodowej? Mam wrażeni, że poza rewelacyjnym Studiem Wschód w TVPinfo panuje przeraźliwa pustka. Naszych dziennikarzy bardziej interesuje konflikt o gruszę na zagonie niż wybory prezydenckie w USA. I nie jestem pierwszym, który zwraca uwagę na ten problem (ostatnio czytałem podobną w tonie opinię Normana Daviesa).
W poniedziałek Wprost opublikował wywiad z Ludwikiem Dornem, w którym były marszałek nazwał elitę polityczną pszenno buraczaną. W ujęciu międzynarodowym nasze media wyglądają na zaściankowo ziemniaczane - każdy orze jak może.
