Chwali się swoimi osiągnięciami. Bo jego działalnośćprzyniosła zaledwie 200 milionów strat.
Zapowiada, że zespoły programowe w telewizji nie są mu już potrzebne, że za rok zwolni 500 – 600 dziennikarzy, którzy pracować będą dla niego na umowy – zlecenia.
Durny program „Pytanie na śniadanie”, czy jakoś tak, zawiesza za dwa tygodnie na okres wakacji, a później się zobaczy.
Oszczędności, straty, zwolnienia...
Prezes Braun. Przypadkowy dziennikarz z Klerykowa, gdzie wykończył „Gazetę Kielecką”, w stanie wojennym bogobojny dziennikarz „Niedzieli”, który stał się antyklerykałem, gdy wybuchła demokracja, staje się dziś grabarzem telewizji.
I nie, żebym tego żałował, że TVP zdycha.
Niech sczezną tacy artyści jak prezes Braun i takie denne programy jakie przygotowuje ten jego zespół. Tylko ten prowincjonalny karierowicz, a dziś wykładowca stołecznych uczelni, w przedśmiertnych konwulsjach napuszcza jeszcze poddanego korony brytyjskiej, niejakiego Vincenta ministra Rostowskiego, aby ten wysyłał do każdego posiadacza aparatu telewizyjnego w Polsce brygady skarbowe, które karać będą Polaków za niepłacenie abonamentu.
