Sto lat temu, garstka kobiet i mężczyzn, ze swoją odwagą i buntowniczością, zaczęła zmieniać świat. Będąc świadomym, że wyzwolenie robotników może być dokonane jedynie przez działania bezpośrenie i tylko poprzez nich samych bez względu na wykonywany zawód oraz ludzi zniewolonych i wykluczonych. Postanowili zorganizować się samodzielnie, wziąć swój los we własne ręce tworząc wspólnotę bez panów, rządu i przesądów. Tak właśnie narodził się Anarchosyndykalizm pod historyczną nazwą Confederación General de Trabajo (Powszechna Konfederacja Pracy) oraz Confederación Nacional del Trabajo (Krajowa Konfederacja Pracy), inspirowany postanowieniami Pierwszej Międzynarodówki, najbardziej demokratycznymi, humanistycznymi pełnymi rewolucyjnej ekspresji politycznej i społecznej determinacji ideami jakie znają czasy współczesne.
Doświadczenie pokazuje, w jaki sposób te antyautorytarne ideały były tymi, które promowały najważniejsze i najtrudniejsze historyczne przemiany społeczne. Odrzuciły kulturę poddaństwa, głoszoną przez klasy rządzące, oligarchię i kościół, walcząc na ziemi z nietolerancją krwiożerczej burżuazji ustanawiając wspaniały przykład siły solidarności kwestionując totalitarne projekty osiągane zawsze z ofiarami w tle.
Pionierzy w niezgodzie na wszelką niesprawiedliwość, zawsze wyprzedzający swoje czasy, Anarchosyndykaliści wyrwali z kapitalistów ośmiogodzinny dzień pracy. Po wiekach upokorzeń zdobyli sprawiedliwość społeczną dla kobiet przynosząc idee społecznej rewolucji, kompletnej i wolnościowej, obejmującej cały świat a w szczególności Amerykę Łacińską, ziemię, która od tej pory stała się drugim domem tego bohaterskiego aktywizmu proletariatu.
Wolnościowy opór nie załamał się w pierwszym i krytycznym momencie szturmu wojsk hitlerowskich faszystów, wezwanych przez dyktaturę Franco,by ujarzmić Hiszpański Lud i ukarać go za rewolucyjną bezczelność. Nawet dzisiaj, Hiszpańska rewolucja trwająca od 1936 do 1939 r. zadziwia świat i jest uznawana za historyczny krok milowy. W tym samym czasie, tutaj, w Hiszpanii w warunkach nierównej walki rewanżyzmu i konspiracyjnych prób pochowania pamięci o tych wydarzeniach pozostaje etyczna próba zmierzenia się z dziedzictwem ludzi, którzy nosili nowy świat w swoich sercach.
Dlatego, gdy świętujemy pierwsze stulecie tej jasności, która nadal oświeca wyboistą drogę wolności i solidarności, straszliwy miraż autokratycznych sił ujawnił się jako bez skrępowania przemieszczający się mechanizm wyzysku i dominacji. My, Anarchosyndykaliści, mobilizujemy się,by potępiać nowe niesformułowane zagrożenia, które stawiają w niebezpieczeństwie egzystencję naszej planety i godną koegzystencję ludzi oraz,by umocnić naszą wiarę w ludzi pracy, ostateczną klęskę kapitalistycznego barbarzyństwa i jego przedstawicieli.
Na początku XXI wieku, jesteśmy przekonani, że ojczyzną uciśnionych jest cały świat a ich rodziną cała ludzkość, mężczyźni i kobiety, młodzi i starzy, rodacy i cudzoziemcy broniący oporu i występujący w imieniu pokoju,by przełamać niewidzialne łańcuchy dobrowolnego zniewolenia.
Kiedy wszyscy na górze spiskują,by stłumić krzyk przeciwko zinstytucjonalizowanej niesprawiedliwości, Anarchosyndykaliści, rewolucyjni związkowcy, anarchiści, libertarianie, antykapitaliści i antyautorytaryści działają jako nośniki autentycznej demokracji działań bezpośrednich, by pokazać, że jesteśmy ludźmi ze swoim nieskończonym oporem oraz, że dostrzegamy ogromny dług wobec poprzedniego pokolenia, które walczyło o wolność, sprawiedliwość i godność.
Bo nasza idea symbolizuje najwyższy wyraz porządku.
Bo,gdy wszyscy rządzą, jak głosi ideał prawdziwej demokracji, nie ma panów i właśnie to oznacza anarchizm.
SALUD Y LIBERTAD !
CGT Hiszpania
