Jak Bóg to rozsądzi możemy z dużym prawdopodobieństwem przypuszczać. Minuta przed dwunastą...
"Momento mori":
W tym odkrywczym i zabawnym przewodniku po tym, jak Rzymianie mierzyli się z własną śmiertelnością, Peter Jones pokazuje nam, że wszystkie problemy związane ze starością i śmiercią, które tak nas dzisiaj przerażają, zostały już rozwiązane przez naszych starożytnych przodków dwa tysiące lat temu. Rzymianie zamieszkiwali świat, w którym człowiek, nie wiedząc nic o higienie, nie mówiąc już o chorobach, nie miał obrony przed naturą. Śmierć była wszędzie. Połowa wszystkich rzymskich dzieci zmarła w wieku pięciu lat. Tylko osiem procent populacji przekroczyło sześćdziesiątkę. Jednym z dziwnych wyników było to, że połowa populacji składała się z nastolatków. Od filozoficznego podejścia elit do zwięzłości życia po epitafia pozostawione przez rzeźników, piekarzy i błazna, Memento Mori („Pamiętaj, że umierasz”) pokazuje, jak Rzymianie zmierzyli się z tym światem i usiłowali usunąć żądło śmierci.
WOJNA NA UKRAINIE TO NIE TYLKO DRAMAT TO TRAGEDIA LUDZKOŚCI.
Czy zbrodniarzom należy się szacunek??? Gdzie INTERPOL i listy gończe...
NIE ZABIJAJ!!!
Oto Lista 2 Kandydatów do piekła:
https://wydarzenia.interia.pl/raporty/raport-ukraina-rosja/aktualnosci/news-patriarcha-cyryl-oskarza-zachod-o-wywolanie-wojny-w-ukrainie,nId,5886252
Oprac.: Justyna Kaczmarczyk
UKRAINA - ROSJA Piątek, 11 marca (12:56)
UDOSTĘPNIJ
"Rusofobia rozprzestrzenia się w świecie zachodnim w niespotykanym dotąd tempie" - uważa patriarcha Moskwy i Wszechrusi Cyryl, którzy winą za działania rosyjskiej armii w Ukrainie obarcza Zachód.
Czytaj więcej na https://wydarzenia.interia.pl/raporty/raport-ukraina-rosja/aktualnosci/news-patriarcha-cyryl-oskarza-zachod-o-wywolanie-wojny-w-ukrainie,nId,5886252#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=chrome
https://www.fakt.pl/wydarzenia/swiat/putin-dostal-medal-aniola-od-papieza/5qvxy7h
Putin spóźnił się do papieża. Uśmieszek prezydenta mówi wszystko...
Data utworzenia: 11 czerwca 2015, 14:45.
Papież Franciszek wręczył prezydentowi Rosji medal Anioła Pokoju, a Putin odwdzięczył się wyhaftowanym obrazem soboru Chrystusa Zbawiciela w Moskwie. Jednym z najważniejszych tematów ich 50-minutowego spotkania była sytuacja na Ukrainie i porozumienie w Mińsku.
ŚWIAT O TYM SPOTKANIU ZAPOMNIAŁ???
https://kresy24.pl/putin-franciszek/
Putin do papieża: Możemy wspólnie bronić chrześcijan
17 GRU 2021 ROSJA, SUPERNEWS
Prezydent Rosji Władimir Putin złożył papieżowi Franciszkowi życzenia z okazji jego 85. urodzin. Jednocześnie w telegramie urodzinowym napisał, że Rosja i Kościół katoliki mogą wspólnie „zrobić wiele dla ochrony praw i interesów chrześcijan”.
Putin pochwalił wkład papieża Franciszka w „rozwój relacji między Rosyjską Cerkwią Prawosławną o Kościołem Rzymskokatolickim i wzmocnienie relacji rosyjsko-watykańskich”.
„Jestem pewien, że dzięki wspólnym wysiłkom możemy zrobić wiele dla ochrony praw i interesów chrześcijan, a także dla międzywyznaniowego dialogu” – dodał Putin.
Oprac. MaH, themoscowtimes.com
https://magazynkontakt.pl/nie-rozumiem-papieza/
Nie rozumiem papieża
Lewa nawa Karol Kleczka 1 marca 2022
Nie wiem, czemu Franciszek nie powie raz, a dobrze: „Ukraina została zbrodniczo najechana przez Rosję”, nie potępi Putina i nie wezwie do wspierania dzielnych ofiar napaści. Czekałem do niedzieli do Anioła Pańskiego na zajęcie jednoznacznego stanowiska. I się nie doczekałem.
W czwartek 24 lutego rosyjskie siły zbrojne przekroczyły granicę z Ukrainą i rozpoczęły ostrzał Kijowa. Od tego czasu wiemy o śmierci kilkuset cywilów, w tym dzieci. Rosjanie zbombardowali miasta, zmuszając Ukraińców do ucieczki – do Polski trafiło już około 350 tysięcy uchodźców, a ci, którzy pozostali w Ukrainie, często spędzają noce na peronach metra czy w schronach. Władimir Putin jeszcze przed wybuchem wojny oficjalnie zaanektował obwody doniecki i ługański, zaś po niecałym tygodniu wysunął groźby użycia broni ostatecznego rażenia, czyli głowic nuklearnych. Prezydent Rosji kłamie w żywe oczy, mówiąc o zagrożeniu ze strony Ukrainy czy o nazistach i narkomanach(!) na czele ukraińskiej władzy. Naprawdę nie trzeba się głowić, by widzieć, kto jest oprawcą, a kto ofiarą.
jAKIE jest największe Przykazanie?
https://pl.wikipedia.org/wiki/Przykazanie_mi%C5%82o%C5%9Bci
Treść i kontekst biblijny
Ustanowienie największego przykazania występuje w relacji ewangelii synoptycznych. W 22 rozdziale Ewangelii Mateusza Jezus został zapytany przez faryzeuszy, które przykazanie w Prawie jest największe:
Odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy[2].
Podobny epizod ma miejsce w Ewangelii Marka[3] oraz w Ewangelii Łukasza[4].
W relacji Mateusza i Marka Jezus odpowiada na klasyczny dylemat prawny poruszany przez żydowskich nauczycieli, a dotyczący priorytetów w stosowaniu Prawa. U Łukasza pytanie jest kontynuacją historii bogatego młodzieńca i poprzedzone przez pytanie o życie wieczne, natomiast kontynuacją jest przypowieść o miłosiernym Samarytaninie, będąca jednocześnie interpretacją przykazania miłości bliźniego[5][6].
Oba przykazania zacytowane przez Jezusa pochodzą z Pięcioksięgu, w przypadku Ewangelii Mateusza niemal dosłownie cytując tekst Septuaginty. Źródłem przykazania miłości Boga jest fragment Księgi Powtórzonego Prawa, będący częścią Szema, codziennego wyznania wiary pobożnych Żydów.
Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił.[7]
Z kolei źródłem przykazania miłości bliźniego był fragment Księgi Kapłańskiej, zwany Kodeksem Świętości:
Nie będziesz szukał pomsty, nie będziesz żywił urazy do synów twego ludu, ale będziesz miłował bliźniego jak siebie samego[8].
Jezus połączył oba przykazania zgodnie z rabiniczną zasadą gezerach szawah, która pozwala łączyć dwa wersety przy pomocy jednego słowa. W tym przypadku chodziło o tryb rozkazujący czasownika kochać[5].
Przykazanie miłości występuje także w Ewangelii Jana, tam jednak Jezus nie cytował już Tory, ale wystąpił jako twórca własnego, nowego przykazania[1]:
Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie[9].
W ujęciu Janowym przykazanie nawiązuje nie tyle do miłości innych ludzi, co do miłości samego Jezusa do uczniów. Wygłoszenie przykazania nastąpiło po obrzędzie umycia nóg i było skierowane do uczniów, co być może stanowiło odpowiedź na brak solidarności we wspólnocie[1]. Ale przede wszystkim miało ono odniesienie do zbliżającej się śmierci Jezusa, który w swej mowie pożegnalnej do uczniow w czasie Ostatniej Wieczerzy powtarza nowe przykazanie[10], a w następnym zdaniu mówi:
Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich[11].
Nawiązania
Motyw miłości wywodzący się z nowego przykazania występował niejednokrotnie w pismach Jana i jest kluczowy do zrozumienia jego teologii[12]. Pisze on m.in.:
Po tym poznaliśmy miłość, że On oddał za nas życie swoje. My także winniśmy oddać życie za braci.[13]
Paweł Apostoł podsumował w Liście do Rzymian (Rz 13,9-10)[14] przykazania z Dekalogu w podobny sposób jak Jezus, podsumowując, że Miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa[5].
Połączone przykazanie miłości jest też cytowane w drugim wersecie Didache[15].
Katechizm Kościoła Katolickiego z 1992 przywołuje przykazanie miłości jako wstęp i streszczenie Dekalogu[16].http://www.katechizm.opoka.org.pl/rkkkIII-2-1.htm
Rozdział pierwszy
"BĘDZIESZ MIŁOWAŁ PANA BOGA SWEGO
CAŁYM SWOIM SERCEM,
CAŁĄ SWOJĄ DUSZĄ
I CAŁYM SWOIM UMYSŁEM"
2083 Jezus streścił obowiązki człowieka względem Boga tymi słowami: "Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem" (Mt 22, 37; Łk 10, 27: "...całą swoją mocą"). Są one 367 bezpośrednim echem uroczystego wezwania: "Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem - Panem jedynym" (Pwt 6, 4).
Bóg nas pierwszy umiłował. Miłość Jedynego Boga jest przypomniana w pierwszym z "dziesięciu słów". Przykazania wyjaśniają z kolei odpowiedź miłości, do której udzielenia wobec Boga jest powołany człowiek.
Artykuł pierwszy
PIERWSZE PRZYKAZANIE
Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią! Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył (Wj 20, 2-5) 1 .
Jest... napisane: "Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz" (Mt 4,10).
I. "Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i będziesz Mu służył"
2084 Bóg pozwala się poznać, przypominając o swoim wszechmocnym, życzliwym i wyzwalającym działaniu w historii tego, do kogo się zwraca: "Wywiodłem cię z ziemi egipskiej, z domu niewoli". Pierwsze słowo wyraża pierwsze przykazanie Prawa: "Będziesz się bał Pana, Boga swego, będziesz Mu służył... Nie będziecie oddawali czci bogom obcym" (Pwt 6,13-14). Pierwszym wezwaniem i słusznym żądaniem Boga jest to, by człowiek przyjął Go i adorował.
2085 Jedyny i prawdziwy Bóg objawia Izraelowi przede wszystkim swoją chwałę 2 . Objawienie powołania człowieka i prawdy o nim wiąże się z objawieniem się Boga. Człowiek jest powołany, by ukazywać Boga przez swoje działanie, gdyż został stworzony "na obraz i podobieństwo Boże":
Nigdy, Tryfonie, nie będzie ani nie było od wieków innego Boga oprócz tego... który stworzył i urządził wszechświat. Nie twierdzimy bynajmniej, jakoby inny był nasz, a inny wasz Bóg, owszem, wierzymy w tego samego Boga, który waszych Ojców wywiódł z Egiptu "ręką mocną i wyciągniętym ramieniem", oraz w tym samym co wy "Bogu Abrahama, Izaaka i Jakuba" pokładamy nadzieję, ponieważ nie ma ponad Nim innego Boga 3 .
2086 "Pierwsze z przykazań obejmuje wiarę, nadzieję i miłość. Kto mówi Bogu, mówi w istocie o Kimś wiecznym, niezmiennym, zawsze takim samym, wiernym, doskonale sprawiedliwym. Wynika stąd, że powinniśmy bezwzględnie przyjmować Jego słowa, całkowicie Mu wierzyć i ufać. Jest On wszechmocny, łaskawy i czyniący dobro. Któż mógłby nie pokładać w Nim całej swojej nadziei? Któż mógłby nie miłować Go, rozważając skarby dobroci i miłości, których nam udzielił? Stąd też wyrażenie, jakiego używa Bóg w Piśmie świętym na początku lub na końcu swoich przykazań: <>" 4 .
Wiara
2087 Nasze życie moralne znajduje swoje źródło w wierze w Boga, który objawia nam swoją miłość. Św. Paweł mówi o "posłuszeństwie wiary" (Rz 1, 5; 16, 26) jako o pierwszym obowiązku. W "nieuznawaniu Boga" widzi on źródło i wyjaśnienie wszystkich wypaczeń moralnych 5 . Naszym obowiązkiem względem Boga jest wierzyć w Niego i świadczyć o Nim.
2088 Pierwsze przykazanie domaga się od nas umacniania naszej wiary, strzeżenia jej z roztropnością i czujnością oraz odrzucania wszystkiego, co się jej sprzeciwia. Można w różny sposób zgrzeszyć przeciwko wierze. Dobrowolne wątpienie dotyczące wiary lekceważy to, co Bóg objawił i co Kościół podaje do wierzenia, lub też odmawia uznania tego za prawdziwe. Wątpienie niedobrowolne oznacza chwiejność w wierze, trudność w przezwyciężaniu zarzutów związanych z wiarą lub też niepokój spowodowany jej niejasnością. Wątpienie może prowadzić do duchowego zaślepienia, jeśli jest dobrowolnie podtrzymywane.
2089 Niewiara jest lekceważeniem prawdy objawionej lub dobrowolną odmową dania przyzwolenia na nią. "Herezją nazywa się uporczywe, po przyjęciu chrztu, zaprzeczanie jakiejś prawdzie, w którą należy wierzyć wiarą Boską i katolicką, albo uporczywe powątpiewanie o niej; apostazją - całkowite porzucenie wiary chrześcijańskiej, schizmą - odmowę uznania zwierzchnictwa Biskupa Rzymu lub wspólnoty z członkami Kościoła uznającymi to zwierzchnictwo" 6 .
Nadzieja
2090 Gdy Bóg objawia się i wzywa człowieka, nie może on własnymi siłami odpowiedzieć w sposób pełny na miłość Bożą. Powinien mieć nadzieję, że Bóg uzdolni go do odwzajemnienia Mu miłości i do działania zgodnie z przykazaniami miłości. Nadzieja jest ufnym oczekiwaniem błogosławieństwa Bożego i uszczęśliwiającego oglądania Boga; jest także lękiem przed obrażeniem miłości Bożej i spowodowaniem kary.
2091 Pierwsze przykazanie dotyczy także grzechów przeciw nadziei, którymi są rozpacz i zuchwała ufność. Wskutek rozpaczy człowiek przestaje oczekiwać od Boga osobistego zbawienia, pomocy do jego osiągnięcia lub przebaczenia grzechów. Sprzeciwia się dobroci Boga i Jego sprawiedliwości - gdyż Bóg jest wierny swoim obietnicom - oraz Jego miłosierdziu.
2092 Istnieją dwa rodzaje zuchwałej ufności. Albo człowiek przecenia swoje zdolności (mając nadzieję na zbawienie bez pomocy z wysoka), albo też zbytnio ufa wszechmocy czy miłosierdziu Bożemu (mając nadzieję na otrzymanie przebaczenia bez nawrócenia oraz chwały bez zasługi).
Miłość
2093 Wiara w miłość Boga obejmuje wezwanie i zobowiązanie do odpowiedzi szczerą miłością na miłość Bożą. Pierwsze przykazanie każe nam miłować Boga nade wszystko, a wszystkie stworzenia - dla Niego i ze względu na Niego 7 .
2094 Przeciw miłości Bożej można grzeszyć w różny sposób. Obojętność zaniedbuje lub odrzuca miłość Bożą; nie uznaje jej inicjatywy i neguje jej moc. Niewdzięczność pomija lub odrzuca uznanie miłości Bożej, jak również odwzajemnienie się miłością na miłość. Oziębłość jest zwlekaniem lub niedbałością w odwzajemnieniu się za miłość Bożą; może zakładać odmowę poddania się poruszeniu miłości. Znużenie lub lenistwo duchowe posuwa się do odrzucenia radości pochodzącej od Boga i do odrazy wobec dobra Bożego. Nienawiść do Boga rodzi się z pychy. Sprzeciwia się ona miłości Boga, zaprzecza Jego dobroci i usiłuje Mu złorzeczyć jako Temu, który potępia grzech i wymierza kary.
II. "Jemu samemu służyć będziesz"
2095 Teologalne cnoty wiary, nadziei i miłości kształtują i ożywiają cnoty moralne. Tak więc miłość skłania nas do sprawiedliwego oddawania Bogu tego, do czego jesteśmy zobowiązani jako stworzenia. Cnota religijności uzdalnia nas do takiej postawy.
Adoracja
2096 Adoracja jest pierwszym aktem cnoty religijności. Adorować Boga oznacza uznać Go za Boga, za Stwórcę i Zbawiciela, za Pana i Mistrza wszystkiego, co istnieje, za nieskończoną i miłosierną Miłość. "Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz" (Łk 4, 8) mówi Jezus, powołując się na Księgę Powtórzonego Prawa (Pwt 6, 13).
2097 Adorować Boga oznacza z szacunkiem i całkowitą uległością uznać "nicość stworzenia", które istnieje jedynie dzięki Bogu. Adorować Boga oznacza wychwalać Go, wielbić i uniżać samego siebie - podobnie jak Maryja w "Magnificat" - wyznając z wdzięcznością, że On uczynił wielkie rzeczy i że święte jest Jego imię 8 . Adoracja Jedynego Boga wyzwala człowieka z zamknięcia się w sobie, z niewoli grzechu i bałwochwalstwa świata.
Modlitwa
2098 Akty wiary, nadziei i miłości, które nakazuje pierwsze przykazanie, wyrażają się w modlitwie. Wzniesienie ducha do Boga jest wyrazem naszej adoracji Boga: w modlitwie uwielbienia i dziękczynienia, modlitwie wstawienniczej i modlitwie błagalnej. Modlitwa jest niezbędnym warunkiem posłuszeństwa przykazaniom Bożym. "Zawsze... (trzeba) się modlić i nie ustawać" (Łk 18,1).
Ofiara
2099 Jest rzeczą słuszną składać Bogu ofiary na znak uwielbienia i dziękczynienia, przebłagania i komunii z Nim: "Prawdziwą ofiarą jest... każde dzieło, które przyczynia się do połączenia nas świętą komunią z Bogiem, dzięki któremu możemy stać się naprawdę szczęśliwi" 9 .
2100 Ofiara zewnętrzna, by była prawdziwa, powinna być wyrazem ofiary duchowej: "Moją ofiarą... duch skruszony..." (Ps 51, 19). Prorocy Starego Przymierza często piętnowali ofiary składane bez zaangażowania wewnętrznego 10 lub nie mające związku z miłością bliźniego 11 . Jezus przypomina słowa proroka Ozeasza: "Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary" (Mt 9, 13; 12, 7) 12 . Jedyną doskonałą ofiarą jest ta, którą Chrystus złożył na krzyżu w całkowitym oddaniu się miłości Ojca i dla naszego zbawienia 13 . Łącząc się z Jego ofiarą, możemy nasze życie uczynić ofiarą dla Boga.
