„Bigda idzie”(Wujek), Rewizor Gogola(Jarecki u Freemana), sprawa Warszawskiej Opery Kameralnej (Tsole)– ilości śladowe,
a jednak!
Więc może jednak teatr jest jeszcze na swój sposób ważny? Może - zaryzykuję stwierdzenie- potrzebny?
Teatrowi w Polsce życzę dużo siły i odporności i by nie zamienił się do reszty w widowisko jarmarczne dla gawiedzi.
Artystom teatru...Artystom życzę dużo zdrowia i przypomnienia sobie ewangelicznej przypowieści o talentach.
