To wielce mówiące hasło rozpoczynającego się w Krynicy międzynarodowego Forum Ekonomicznego. W UE partykularne interesy zwyciężają na każdym kroku z interesem ogółu. Im więcej trudności tym silniej zaznaczają się nacjonalistyczne nastroje poszczególnych krajów.
Gazociąg Północny uniezależnia Rosję od umów transferowych z Ukrainą czy Białorusią i czyni Niemcy głównym dysponentem rosyjskiego gazu w Europie. Został wybudowany za aprobatą europejskich mocarstw, ale z pominięciem otwartej debaty, która uwzględniała by interesy wspólnoty. Szwedzkie media alarmują. Ich zdaniem kraj niebezpiecznie uzależnia się od dostaw rosyjskiego gazu. „To koniec solidarności ekonomicznej w Europie” jednogłośnie komentowali wydarzenie eksperci w wiadomościach wszystkich stacji.
Polityka Europejskiego Banku Centralnego wobec zadłużających się krajów znacznie różni się od polityki banków wobec kredytobiorców. Pożyczając na mieszkanie czy jakąkolwiek inwestycję znamy dokładnie zasady. Odstępstwa od nich są minimalne. Nie spłata kredytu nie wchodzi w grę. Nikt nie dodrukuje dla nas pieniędzy tylko dlatego, że grozi nam mieszkanie w przyczepie czy bezdomność.
Dlaczego tych zasad nie da się stosować wobec zadłużonych i znacznie zadłużających się krajów Europy takich jak Grecja, Hiszpania, Portugalia czy Włochy? Dlaczego decydenci reprezentujący najbogatsze Państwa Europy odpuszczają Grecji kolejne, ustalone wcześniej zasady dające szanse na naprawę gospodarki? Dlaczego mam dokładać się do pomocy dla Grecji, jeśli państwa strefy Euro tworzą własny rząd i mają w nosie naszą opinię przy podejmowaniu decyzji?
W tej sytuacji razi postawa naszego rządu, który jest niesłychanie miły i przyjacielski wobec polityki UE. Jerzy Buzek z pewnością przejdzie do historii jako jeden z najmilszych przewodniczących parlamentu. Naszą prezydencję decydenci będą wspominać myśląc o wygodnych krzesłach, konferencjach, które były pretekstem do fajnych spotkań, cateringu i …. z czego jeszcze. Czy coś zmienimy? Czy zaprotestujemy przeciwko propozycjom dodatkowych podatków, które ograniczają suwerenność naszego Państwa, rządu i gospodarki? Czy znajdziemy siły aby zaproponować ograniczenie olbrzymich wydatków związanych z utrzymaniem unijnej administracji?
Czy mamy jakieś pomysły jak wyjść obronną ręką w największego, światowego kryzysu ekonomicznego?
Odsetek bezrobotnych, młodych Polaków zwrósł w ostatnich latach o połowę. Nasz kraj spadł w "Globalnym Raporcie Konkurencyjności" o 2 oczka w dół min. za Hiszpanię?!
Socjalizm i myślenie roszczeniowe znów wygrywa ze zdrowym rozsądkiem i ekonomią. Politycy bardziej boją się mediów niż obywateli więc uprawiają z nimi dziwny, chocholi taniec z którego rozumiemy coraz mniej.
