Ponad pięć lat minęło od śmierci Jana Pawła II. Wszyscy byliśmy świadkami odchodzenia Ojca Świętego i byliśmy święcie przekonani,że papież wprowadził nas Polaków w nowe tysiąclecie jako nowe Pokolenie JPII. Łudziliśmy się w swojej pysze przez ostatnie lata,że tak właśnie jest. Wielu do tej pory obnosi się z dumą,że przynależy do rodziny JPII. Tymczasem jesteśmy świadkami jawnego,publicznego znieważania krzyża w kraju katolickim. Bez hamulców i na forum publicznym w mediach politycy różnych pięter wprost przygotowują podglebie do wprowadzenia legalnej aborcji i wyrzucenia religii ze szkół. W ojczyżnie Jana Pawła II marginalizuje się potrzebę lekcji religii na rzecz tzw. „społeczeństwa otwartego”,którego bojowym zawołaniem w walce z wartościami chrześcijańskimi stało się słowo-klucz,który tłumaczy wszystko- „tolerancja”. Wszelkimi metodami próbuje się usunąć kwestie sumienia do sfery czysto prywatnych odczuć i przeżyć. Wrogowie wiary chcieliby odsunąć od publicznego wyznawania wiary chrześcijan uzasadniając to potrzebą nieobrażania uczuć ludzi niewierzących lub innego wyznania. Patrzeć tylko kiedy krzyż zacznie znikać z polskich szkół. I to wszystko dzieje się w kraju z którego wyszedł wielki Jan Paweł II, a większość Polaków obnosi się z dumą jako „pokolenie JPII”. Drwiny z Kościoła, papieża,biskupów,księży i świeckich to dopiero początek „drogi krzyżowej” polskiego kościoła.
Na czym polego fenomen tego pokolenia ,które z całą pewnością nadużywa przynależności do „JPII”. Kiedy przyjeżdżał papież do Polski widziałem na setkach twarzy łzy szczęścia i wzruszenia. Wzruszaliśmy się na jego widok, czuliśmy się narodem,jedną wielką rodziną Polaków. Wzruszaliśmy się ale nie słuchaliśmy i nie realizowaliśmy tego o co nas prosił. Ilu z Polaków wypełniło nakaz wierności małżeńskiej? Ilu Polaków odrzuciło „podwójne życie”? Liczba rozwodów dzisiaj w Polsce mówi sama za siebie… Czy pamiętamy jak w czasie jednej z pielgrzymek do kraju niemalże krzyczał na nas przypominając o niezbywalnym prawie do życia od poczęcia do naturalnej śmierci? Czy pamiętamy jak mówił do młodzieży,że każdy ma swoje Westerplatte,że w pewnych kwestiach nie możemy cofnąc się nawet o krok do tyłu nawet gdyby nas to miało wiele kosztować.
Naród, który w 80% uważa się za katolicki, czy jest nim rzeczywiście. Czy tylko z nazwy, z przyzwyczajenia. Jako nauczyciel zrobiłem kiedyś ankietę w klasie, w której większość opowiedziała się za karą śmierci, młodzi ludzie w 95% byli katolikami. Nie była im zupełnie znana nauka dotycząca nauczania Katechizmu Kościoła Katolickiego w tej kwestii. W katolickim społeczeństwie 30 i 40-latków sprawy antykoncepcji są „prywatną” sprawą. O aborcję lepiej nie pytać. Czy grozi nam Polakom wtórny poganizm. Czy reewagelizacja Polski to wymysł nadgorliwców spod znaku „Opus Dei”. Czy Polacy 2010 roku mogą używać symbolu pokolenia JPII?
A może BCB – bardzo cienkich bolków……
