Patrząc Na Perkozy
Niedaleko miejsca gdzie mieszkam znajduje się staw. Dosyć duży. Lubię tam chodzić na spacery, obserwować jak zmienia się w ciągu roku i jak zmieniają się jego mieszkańcy.
Teraz z zielenią już krucho i widać, że kaczki, łyski i kokosze mają już kłopoty z wyżywieniem. Okres obfitości minął.
Perkoz dwuczuby
Na środku siedzą mewy i pływają perkozy dwuczube. Perkozy żywią się rybami i nie oglądają się na sitowie czy wodną roślinność. Nie wiem czy to, że pływają sobie żwawo wieszczy coś o zimie. Jako mieszczuch nie nauczyłem się w dzieciństwie obserwować ptasiego bractwa czego żałuję mocno.
Perkoz jak wylezie na brzeg staje się niezgrabny. Jak kormoran na brzegu jeziora. Tak mi się to skojarzyło z Piotrem Szczepanikiem i piosenką Goniąc Kormorany.
Autorami tej piosenki są Jerzy Woy Wojciechowski i Andrzej Tylczyński.
Jerzy Woy-Wojciechowski urodził się w 1933 roku. Jest człowiekiem wybitnym. Przede wszystkim jako lekarz.Specjalista w zakresie ortopedii, chirurgii urazowej, medycyny nuklearnej, autor i współautor ok. 200 prac, głównie z dziedziny izotopowego badania układu kostnego, popularyzator medycyny.
Jednocześnie jest pianistą i kompozytorem pokaźnej liczby utworów. Ma również wykształcenie muzyczne. Był jednym z założycieli Teatrzyku Piosenki Lekarzy Eskulap. Napisał dla niego blisko dwieście piosenek, które wykorzystane zostały w ponad dwudziestu programach estradowych. Prowadzony przez niego przez trzydzieści lat Eskulap dał około czterech tysięcy koncertów w kraju oraz w ośrodkach polonijnych USA i Kanady.
Jerzy Woy-Wojciechowski
Skomponował muzykę do 12 filmów dokumentalnych oraz wiele piosenek dla kabaretu Koń i programu radiowego ‘60 Minut Na Godzinę’. Pisał też piosenki dla znanych wykonawców, np. dla Ireny Santor, Jerzego Połomskiego, Ewy Śnieżynki czy Piotra Szczepanika.
Autor tekstu Andrzej Tylczyński urodził się w 1925 roku w Poznaniu. Studiował na Wydziale Studiów Edukacyjnych w Poznaniu, a także polonistykę i historię filmu w Warszawie. Karierę zawodową rozpoczął w 1948 r. w Poznaniu, gdzie pracował jako dziennikarz "Głosu Wielkopolskiego" i "Gazety Poznańskiej". Z tego okresu datuje się jego przyjaźń z Jerzym Woy-Wojciechowskim.
Na początku lat 50. wyjechał do Warszawy, gdzie rozpoczęła się jego działalność artystyczna. Zadebiutował tekstem "Ten mały zegarek" w 1953 r., w założonym przez siebie kabarecie Iluzjon. Był też założycielem i kierownikiem literackim i artystycznym kabaretu Panopticum oraz zespołu Wiślanie 69. W 1972 r. założył czasopismo muzyczne "Non Stop" którego był wieloletnim redaktorem naczelnym.
Andrzej Tylczyński
Na jego dorobek pisarski składa się kilkadziesiąt tekstów piosenek. Śpiewali je tacy wykonawcy jak: Maria Koterbska, Czesław Niemen, Bohdan Łazuka, Piotr Szczepanik, Jacek Lech, Ludmiła Jakubczak, Fryderyka Elkana, Irena Jarocka.
"Augustowskie noce", "Domek bez adresu", "Kochać", "Nigdy więcej" były swego czasu dużymi przebojami.
Goniąc Kormorany towielki hit nagrany w 1965 roku przez Piotra Szczepanika. W moim przekonaniu utwór ten był prekursorem już nadchodzącego w Polsce ‘big beatu’ lub był już w tym nurcie polskiej muzyki młodzieżowej.
Piotr Szczepanik urodzony w 1942 roku w Lublinie był najpopularniejszym polskim piosenkarzem w połowie lat 60-tych. Był absolwentem wydziału historii sztuki KUL.
Jako piosenkarz debiutował w piwnicy studenckiej w Lublinie w 1963 roku. Wziął udział w II Festiwalu Piosenki Studenckiej (m.in. razem z Ewą Demarczyk i Leszkiem Długoszem).
W 1964 roku wystąpił na festiwalu piosenki w Opolu. Tam zrobił duże wrażenie na szukającym wokalisty kompozytorze Andrzeju Korzyńskim, który prowadził zespół Ricercar 64.
Z Ricercarem zadebiutował w 1964 roku w radio piosenką ‘Zabawa Podmiejska’. Był to początek wielkiej kariery Szczepanika. Prawie wszystkie następne jego nagrania stawały się przebojami. W latach 1965 i 1966 piosenki w jego wykonaniu okupowały czołowe miejsca na listach Radiowych Piosenek Miesiąca. Był to chyba najważniejszy ranking w polskiej muzyce.
Sporo z tamtych piosenek odtwarzanych jest w stacjach radiowych do dzisiaj, w tym i oczywiście ‘Goniąc Kormorany’.
Piotr Szczepanik
Ta wielka kariera Szczepanika, która rozwinęła się błyskawicznie równie szybko się zakończyła. Po odejściu z Ricercaru w 1966 roku nie mógł już znaleźć miejsca na zmieniającym się rynku muzycznym. Na scenę wkroczyli Czerwono-Czarni, Niebiesko-Czarni, Czesław Niemen i wielu innych.
‘Ale to już całkiem inna historia’ jak zwykł kończyć Rudyard Kipling.
Kormoran
Goniąc Kormorany, słowa
1. Dzień gaśnie w szarej mgle,
Wiatr strąca krople z drzew.
Sznur kormoranów w locie splątał się,
Pożegnał ciepły dzień,
Ostatni dzień w mazurskich stronach.
Zmierzch z jezior żagle zdjął,
Mgieł porozpinał splot,
Szmer tataraku jeszcze dobiegł nas.
Już wracać czas...
2. Noc się przybrała w czerń,
To smutny lata zmierzch.
Już kormorany odleciały stąd,
Poszukać ciepłych stron,
Powrócą z wiosną na jeziora.
Nikt nas nie żegna tu,
Dziś tak tu pusto już,
Mgły tylko ściga wśród sitowia wiatr.
Już wracać czas...
