Ano kilka prostych spraw, banałów.
Odnosząc się do debaty, trzeba stwierdzić, że obaj kandydaci mówili ogólnikami. Sęk w tym, by te ogólniki trafiły do niezdecydowanych. Poza zgodą, pojednaniem i dialogiem Komorowski właściwie nie miał nic do powiedzenia. Kaczyński podobnie używał haseł-wytrychów - ale on w przeciwieństwie do Komorowskiego, podał warunki, które muszą towarzyszyć odbudowywaniu Polski:
a) prawda - tylko za jej pomocą i przy jej wyraźnym świetle, możliwy jest namysł nad problemami, które gnębią Polskę
b) ale zanim dojdziemy do prawdy, to potrzebny jest szacunek (nie ten na pokaz, gdzie Bronek koncyliacyjnie się uśmiecha a Jarek dostaje w tym samym czasie "baty" od Janusza Palikota, a który jest następnie "potępiany" przez Komorowskiego)
Dużym błędem było wskazanie przez Komorowskiego z kim by chciał się godzić i rozmawiać. Odtwarzam z pamięci, ale powiedział coś takiego, że zastanowiłby się, jakby musiał rozmawiać o ważnych sprawach dla Polski z Jarosławem Kaczyńskim albo z drugiej strony z Januszem Palikotem. To jest bardzo bolesny strzał w nogę. I to nogę Komorowskiego.
Jeśli jeszcze nie są Państwo zdecydowani, to proszę sobie zrobić prosty test. Proszę sobie zrobić nastepującą ekstrapolację: w PO mamy osoby podobne do Komorowskiego - temperamentem, brakiem charyzmy itd itp a w PiS mamy wielu Jarosławów Kaczyńskich, którzy też ogólnikowo coś tam mają do powiedzenia ale stawiają najpierw dwa ważne warunki - szacunek dla konkurenta i prawdę - i teraz proszę się zastanowić, z którą grupą ludzi chcieliby Państwo spędzać czas, żyć, rozmawiać albo kogo wybrali by Państwo na króla?
Odpowiedź już niedługo!
