Wbrew pozorom nie chodzi tu o prognozy ekonomiczne profesora lecz o jego pomysł stypendium rodzinnego.
Nie wchodzę w kwestie rozwiązań finansowych. Te pozostawiam ekonomistom lub księgowym.
Chodzi mi o samo sedno problemu wymierania narodu polskiego. Na ten moment niewiele się mówi, a jeszcze mniej robi, aby ratować przyrost naturalny. Powoli zaczynają to rozumieć nauczyciele, którzy rokrocznie tracą pracę na skutek malejącej liczby pociech trafiających do szkół. Wkrótce zrozumieją to przemysłowcy bowiem spadnie zapotrzebowanie na określone towary, a po nich boleśnie mogą to odczuć przyszli emeryci dla których zabraknie pieniędzy w budżecie.
Media lansują wolne związki, które przecież z natury nie są nastawione na posiadanie dzieci. Walka o prawa gejów i lesbijek zdominowała ostatnio debatę publiczną. A kto się upomni o prawa rodzin wielodzietnych, które przecież niejednokrotnie za cenę niemałych wyrzeczeń budują naszą narodową przyszłość?
Mainstreamowe media z reguły ukazują rodziny wielodzietne jako źródło wielu patologii. Tymczasem powinniśmy raczej zastanawiać się jak wytworzyć modę na posiadanie dzieci niż propagować konsumpcjonistyczny styl życia. Postawy odkładania na później decyzji o zawarciu małżeństwa czy poczęcia dzieci nie biorą się znikąd, są doskonałą ilustracja jak bardzo udało się zmienić mentalność społeczeństwa. Najważniejsza staje się samorealizacja, kariera, dobrobyt materialny, a przecież gdyby tymi kategoriami kierowały się poprzednie pokolenia nie byłoby nas dużo więcej niż tych dwadzieścia kilka milionów, którym udało się przeżyć wojnę.
