Jakże łatwo pogubić się w natłoku spraw ważnych, nawet dokładając starań i kierując się sprawdzonymi metodami – np. liczbą poświęconych im notek w s24. Zamiast wpadać w panikę, co może grozić zajmowaniem się zagadnieniami powierzchownymi, lepiej przywrócić porządek podstawowy. Należy doń walka o dalszy rozwój kultury i nauki. Podejmując te trudne wyzwania, trzeba trzymać się konkretów i wykorzystać pracę zespołową – co poza zwiększeniem szans na sukces ma dodatkowe funkcje społeczne (aktywność, integracja).
Powyższe założenia spełnia poniższa propozycja. W całej rozciągłości. Pomysł dysertacji, której skrócony plan pragnę przedstawić, jest owocem zbiorowego wysiłku – zakiełkował niegdyś w komentarzach na blogu Strofa. Projekt, pierwotnie pod nazwą Nazewnictwo męskich organów płciowych w kontekście wydolności prozodyjnej (bez języka), stopniowo się rozrastał.
Uczestnictwo w przedsięwzięciu może być wielorakie i swobodnie dostosowane do możliwości. To przede wszystkim deklaracje podjęcia prac nad zaznaczonymi w konspekcie problemami. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, by dodawać nowe i poszerzać zakres tematyczny.
Dla pozyskania odpowiednich środków do realizacji wielotomowego zamierzenia zorganizowana zostanie aukcja. Tak więc również osoby, które uznają dziedziny objęte dysertacją za nazbyt odległe lub z innych powodów unikają przemęczenia intelektualnego – będą mogły włączyć się do współdziałania jako ofiarodawcy lub nabywcy.
Zaczątek kolekcji przedmiotów, wystawionych na przyszłej aukcji, stanowią:
1) Koszulka Strofa; ze śladami potu wylanego podczas próby (nieudanej) ukręcenia paciary (przed ukiszeniem), Stan idealny.
2) But (sztuk: 1) Byłego Bydlaka; beż śladów użycia, bez sznurowadła. Stan b. dobry.
3) Opakowanie po szmineczce Wiewióry; wyraźne ślady zużycia. Stan ogólny dobry.
Konspekt PLANU
I Literatura jako narzędzie organów
a) Krótkie formy prozatorskie jako odzwierciedlenie pierwiastka męskiego.
b) Proza obiciem rodzaju nijakiego w poetyckich formach organów politycznych.
c) Eliminacja strof krzyżowych jako motor pociągu politycznego.
d) Pauza motywowana syntaktycznie w koncepcji przedstawicielek szkoły praskiej.
e) Tu sroczka kaszkę warzyła… – zastosowanie poezji wyliczankowej do problematyki makroekonomicznej.
II Onomastyka w świetle onanizmu politycznego
a) Nazewnictwo męskich organów podstawą przełamania metrycznego w formule sześciozestrojowej.
b) Próba zakwestionowania starego porządku na przykładzie wierszy trzyiktowych (bez nazewnictwa).
c) Rozmaitość gatunkowa małych form prozatorskich w okresie postanisławowskim w Komborni i dawnym powiecie jasielskim – oczami kobiet. Próba periodyzacji. [tomy XIV–XVI – w układzie chronologicznym; tom XVII – warianty i uzupełnienia; tomy XVIII–XXIV – w ujęciu problemowym; tomy XXV–XXVIII – przypisy]
d) Czy gej jest gorszą kobietą? Na tropach współczesnego dyskursu duchowości w dziełach Jozafaty Replik-Downson.
III Seksizm (brak organów żeńskich) osłabieniem wydolności
a) Nijakość prozy jako odzwierciedlenie metafory współbrzmienia organów płciowych w regularnej kompozycji stychicznej. Szkic do zarysu problematyki.
b) Żeńskość polityki czy polityka żeńskości? Problemy genderowe na przykładzie wypukłości i wklęsłości. Rzut oka na stan badań. [tom II, cz. 5–9]
c) Renesans stychomytii w dialogu problemowym genderowego modelu wiersza tonicznego i jego konsekwencje w segmentacji wersów asymetrycznych.
d) Retoryzacja gramatyki – figury generowane przez paradygmaty syntaktyczne. Wpływ ustaleń Nelly Chomsky i i Renaty Jakobson na kształtowanie dekonstrukcjonizmu wiersza genderowego.
IV Nazewnictwo męskich organów płciowych hamulcem rozwoju nowych form poetyckich (bez języka)
a) Brak języka – samoograniczenia poezji motorem męskich organów płciowych.
b) Kilka uwag do propozycji metryki transformacyjnej. [Komentarz do str. 238–426 tomu I]
Z pominięciem wzorów amfibrachicznych i struktur sylabotonicznych.
c) Studium przemian tożsamości podmiotów preferencyjnych wobec rewizji deklaratywności rodzaju nijakiego. Na przykładzie waloryzacji semiologii w tekstach Renaty Marii Rilkovej.
d) Literalizacja ikony werbalnej a wzorzec zaniku semantycznej metaforyki intersubiektywnej. In memoriam Ernestyny Heming.
V Ogólny upadek poezji i polityki
a) Rodzaj męski, żeński i nijaki w świetle badań nad męskością, żeńskością i nijakością.
b) Prozodia komunikatu języka codziennego w kontekście żeńskiej polityki.
c) Najświeższe badania zaniku rodzajów w kontekście wydolności nazewniczej organów. (Aspekt medyczno-metafizyczny).
d) Męskie organy płciowe – motor czy pociąg? Wstęp do zagadnienia. Na przykładzie konstantów wiersza wolnego ze średniówką toniczną.
VI Szczyka czy szczeka? Rozchwianie wydolności znaczeniowej szansą na wyjście z impasu (bez języka)
a) Nurt tzw. poezji niemej w świetle badań nad nazewnictwem wydajności.
b) Kobiecość jako tekst kultury i jej oddziaływanie na świadomość płciową karminadla. (Próba spojrzenia na stosunek tekstu do badań wewnętrznych z wykorzystaniem najnowszych osiągnięć komparatystyki).
c) Chłód uczuć a przesunięcie średniówki – kontur intonacyjny wersu w poezji kobiet i Kazimiery Szczuki. [Rozdziały XL–CXII części 1 tomu IV]
d) Kantata świniobójców czy fuga paciary? Dylematy muzycznego kontekstu diety pozbawionej organów (bez nazewnictwa) a fałszywe stylizacje w obrębie kultury wysokiej.
[Warianty i uzupełnienia]
Brenowanie form Stroficznych zabronioną formą onomastycznej prozodii organów męskich z seksistowską żeńskością współbrzmiących {© Navigo}.
