Jan Miense Molenaer holenderski malarz, w swojej twórczości powoływał się na doświadczenia życia małżeńskiego. Pewnie dlatego powstał obraz siła dotyku. Malowidło moim zdaniem znakomite, i przełomowe. Oto wreszcie mąż bez złudzeń pokazuje udrękę powszedniego życia. Mocny chwyt włosów tego nieszczęśnika wykonany przez jego żonę nie pozostawia złudzeń. Zamierzone uderzenie skórzanego, i jak widzimy ciężkiego kapcia dojdzie swojego celu. Możemy być również pewni że będzie bolało. Kobieta przedstawiona na tym akcie malarskim o tak męskich cechach na pewno nie będzie szczędzić sił na swój, może jedyny cios.
Obraz pochodzi z 1637 roku i jak podkreślają znawcy tematu chodzi tutaj bezsprzecznie o kwestie „poddania”. Holenderska kobieta, pani domu, dominuje tu bez wątpienia.
Tutaj tkwi właśnie klucz całej zagadki chodzi o potęgę przewagi nad przeciwnikiem. I bynajmniej nie ma znaczenia obraz tylko piętno, które ma odbić na odbiorcy. Silni i niezwyciężeni piszą historię. Przegrani i uciemiężeni znani będą jedynie ze swoich jęków, nad minionym czasem.
W złudzeniach politycznych awantur znaczące wydaje się wyczyszczenie mediów z „elementów wrogich systemowo” (Czy jest tu jakiś system, raczej bajzel systemowy?). Na naszej arenie medialnej pozostanie z gazet codziennych, „Gazeta Wyborcza” pod różnymi tytułami takimi jak „Rzeczpospolita” i inne. Zgadzam się również tutaj z opinią że to bardzo źle, równowaga bowiem zostaje zachwiana. Lecz z drugiej strony mamy przynajmniej klarowną sytuację i polskiego Ruperta Murdocha na taką miarę na jaką zasłużyliśmy głosując w kolejnych wyborach na PO oraz słabą opozycję. To część politycznej umowy między największymi graczami politycznymi, która nigdy nie doszła do skutku a której efektem jest szarpanina o media publiczne i wszystkie istotne ośrodki (w tym gazety) kształtowania opinii publicznej. Mogące mieć wpływ na słupki poparcia, bo chyba nikt nie ma wątpliwości iż raczej nie chodzi o rząd dusz i narodowe przewodnictwo.
Zatem dominacja musi osiągnąć swój cel a raz wprawiony w ruch, ciężki skórzany kapeć nie zatrzyma się w swoim bezwzględnym i swobodnym biegu nawet jeśli stanie na jego drodze łut szczęścia, tygodnik „Uważam Rze” pisany z błędem, czy inna purpurowa wstążeczka.
