Widziałem dziś większość fabularyzującego dokumentu na temat śmierci Barbary Blidy. Nie bardzo mi się podobał, ale to nie ma znaczenia. I tak niczego nie dowiódł, nie przysporzył poprzez wypowiedzi najbliższej rodziny nie tylko wiedzy, ale i zmiany nastawienia do tej tragicznej śmierci. Trudno wyrokować o człowieku, który sam poniósł najwyższą ofiarę targając się na własne życie. Można pytać na ile czuła się winna, skoro postanowiła tak zakończyć tę sprawę. Być może jest też tak, że nawet mało "umoczona" osoba, która posiada bardzo rozbudowane poczucie honoru, nie jest w stanie znaleźć się w okolicznościach bycia oskarżonym, targanym po sądach, nie jest w stanie znieść tych wszystkich publicznych połajanek, domysłów bulwarowej prasy. Być może, bo jak inaczej potraktować tę śmierć? Przecież człowiek winny kradzieży, malwersacji i tym podobnych rzeczy nie rozstaje się z życiem, czyli tym, co ma najcenniejsze. Barbara Blida tak właśnie zrobiła, zapłaciła najwyższą cenę chociaż nie popełniła żadnej zbrodni, bynajmniej. Bardziej skłonny byłbym tu obcążać sumienie tych, którzy do tego doprowadzili, chociaż i oni nie zdawali sobie sprawy z konsekwencji. Niemniej to właśnie Ziobro zaszczuł Barbarę Blidę i teraz to on powinien mieć o czym myśleć w chwilach samotności. To żyjący mogą naprawiać świat i bić się w piersi. Jeśli tego nie robią, zasługują na publiczne potępienie.
