jak sylvia plath pochylam się nad ścieżką
usypaną w pokoju z ziaren piasku
w pobliżu nie ma źródła ani jaszczurki
książki leżą w bezładzie
i już mnie nie pociągają
odkąd stałam się kroplą
wysychającą w gorącym powietrzu
tutaj słońce gaśnie
inaczej niż na pustyni mohave
a piasek jak popiół
sypie się w ciemności
2. 2022
