Celem wiary bahá’í jest przezwyciężenie wszelkiego rodzaju uprzedzeń i efektywne wspieranie społecznego, duchowego i ekonomicznego rozwoju wszystkich ludzi. Wydawać by się mogło, że w XXI wieku wyznawcy tak pacyfistycznej religii, opierającej się na szacunku do innych, mogą spać spokojnie. Nic bardziej mylnego, wyznawców wiary bahá’í prześladuje się tam, gdzie są najliczniejsi - w Iraku: nie dostają dokumentów, pracy, są mordowani...
Wiara bahá’í (bahaizm) jest najmłodszą, niezależną i monoteistyczną religią świata, została założona przez Bahá’u’lláha (1817–1892) w Iranie w XIX wieku. Wyznaje ją 5 milionów ludzi, zamieszkujących 218 różnych krajów i terytoriów zależnych, pochodzących z ponad 2 100 różnych grup etnicznych. Stanowi ona, drugą po chrześcijaństwie, najbardziej geograficznie rozprzestrzenioną religię na świecie.
Wiara bahá’i uczy, że prawda religijna jest postępowa a nie ostateczna. Bóg nazywany przez ludzi różnymi imionami – prowadzi ludzkość za pośrednictwem szeregu Uniwersalnych Nauczycieli, którzy kolejno objawiali swoją misję zgodnie z potrzebami czasu i miejsc, w których nauczali. Posłańcy ci przynosili nowe nauki, które z biegiem czasu dały podwaliny nowych cywilizacji. Wśród nich można wymienić wielkich założycieli religii świata jak Kriszna, Mojżesz, Zaratusztra, Budda, Chrystus czy Mahomet. Bahaici uznają także dwóch nowych Nauczycieli – Bábę i Bahá’u'lláha. Niewykluczone, że w przyszłości pojawią się kolejni Nauczyciele.Wg bahaitów boscy Posłańcy zawsze głosili te same duchowe i moralne prawdy. Społeczne prawa i zasady, jakie zalecali, były jednak dostosowane do warunków epoki i kultury, w której żyli ich wyznawcy.
Więcej tutaj: cały tekst
