Drogi Syjonu Opłakują - The Ways Of Zion Do Mourn
W 1698 roku Georg Friedrich Haendel przybył z Italii do Hanoweru na dwór Elektora Jerzego Ludwika. Elektor Hanowerski na mocy Act of Settlement z 1701 roku został następcą trony angielskiego.
Prawdopodobnie wtedy poznał Karolinę, córkę Margrabii Brandenburg-Ansbach. Karolina dorastała na dworze Sophie Charlotte i jej matki Zofii, matki Elektora. W 1705 roku poślubiła wnuka Zofii, księcia Georga Augusta. Książe został później królem Anglii jako Georg II, zaś Karolina została Królową Anglii. Było to w roku 1727.
Karolina jako Księżna Walii, portret z 1717, Godfrey Kneller
Haendel już w 1711 roku odwiedził Anglię, a od 1712 osiedlił się wraz z liczną grupą z Hanoweru na stałe.
Karolina (Caroline) była osobą bardziej znaną i lubianą wśród poddanych niż sam Król Jerzy. Była intelektualistką – korespondowała z Gottfriedem Wilhelmem Leibnizem. Korespondencja ta, później opublikowana zyskała sławę jako fascynująca debata na tematy z teologii, fizyki i filozofii.
Karolina kochała muzykę. Haendel pisał dla niej tzw. ‘Włoskie Duety’ (Italian Duets) gdy przebywała jeszcze w Niemczech. Karolina sama je wykonywała, podobna miała niezły głos.
Muzykę Haendla uwielbiała. Jako Królowa bardzo go wspierała. Zamawiała u niego sama i usilnie polecała go londyńskiej arystokracji. Z pewnością jej rola w rozsławianiu muzyki mistrza była istotna.
Dla Haendla jej śmierć w 1737, 20 listopada, była prawdziwym ciosem. Stracił protektorkę, ale i wielką przyjaciółkę. Przystąpił do komponowania muzyki na jej ziemskie pożegnanie niezwłocznie, nie oglądając się na zapłatę. Zrobił to z potrzeby serca. Wkrótce jednak otrzymał zamówienie od Króla, które znacznie rozszerzyło pierwotny zamiar Haendla.
Miał zapisać hymn (anthem) do tekstu skompilowanego z Lamentacji Hioba i psalmów biblijnych przez wice-opata Edwarda Willesa z Westminster Abeby.
Pogrzeb wyznaczono na 17 grudnia, czasu więc za wiele nie było. Kompozytor wykonał zadanie w terminie.
Królowa Karolina, portret Jacopo Amigoni z 1735 roku
Wielkie dzwony z Katedry Św. Pawła i wielu innych kościołów w Londynie biły głośno. Działa z Tower biły przez całą uroczystość salwami co minutę.
Hymn Żałobny Haendla – The Ways Of Zion Do Mourn był wykonywany przez dużą obsadę: 80 śpiewaków i 100 instrumentalistów z orkiestry JKM Jerzego II, opery londyńskiej i innych zespołów.
Mimo, że tekst jest zbudowany z kilku źródeł posiada jednolitą formę i według zamysłu opisuje smutek, królewskie uczynki i nadzieję na przyszłość. Haendel dostosował swoję muzykę do słów w elegancki sposób. Już w pierwszej części, poza sinfonią, nazwaną The Ways Of Zion wykonywanej przez chórwprowadza słuchaczy w żałobny, melodramatyczny nastrój, który utrzymuje się aż do końca.
Hymn jest jednym z najlepszych dzieł Haendla. Wykonywany jest rzadko, tylko przy specjalnych okazjach, przez to jest mniej znany od innych utworów kompozytora. Myślę, że warto go przypomnieć właśnie teraz.
W music boxie całość. Chórem i orkiestrą Monteverdi dyryguje John Eliot Gardiner.
Georg Friedrich Haendel
The Ways of Zion Do Mourn, text:
Sinfonia
Chorus:
The ways of Zion do mourn and she is in bitterness. (Lamentations 1:4); all her people sigh (Lamentations 1:11) and hang down their heads to the ground (Lamentations 2:10).
Chorus:
How are the mighty fall’n (Samuel 2, 1:19). She that was great among the nations, and princess of the provinces! (Lamentations 1:1).
Chorus:
She put on righteousness, and it cloathed her; her judgment was a robe and a diadem (Job 29:14).
Soli & Chorus:
When the ear heard her, then it blessed her, and when the eye saw her, it gave witness of her (Job 29:11).
Chorus:
How are the mighty fall’n (Samuel 2, 1:19). She that was great, great among the nations, and princess of the provinces! (Lamentations 1:1)
Chorus:
She delivered the poor that cried, the fatherless, and him that had none to help him (Job 29:12). Kindness, meekness, and comfort were her tongue (Ecclesiasticus 36:23); if there was any virtue, and if there was any praise, she thought on those things (Philippians 4:8).
Chorus:
How are the mighty fall’n (Samuel 2, 1:19). She that was great, great among the nations, and princess of the provinces! (Lamentations 1:1)
Soli & Chorus:
The righteous shall be had in everlasting remembrance (Psalms 112:16), and the wise will shine as the brightness of the firmament (Daniel 12:3).
Chorus:
Their bodies are buried in peace; but their name liveth evermore (Ecclesiasticus 44:14).
Chorus:
The people will tell of their wisdom, and the congregation will shew forth their praise (Ecclesiasticus 44:15); their reward also is with the Lord, and the care of them is with the Most high (Wisdom of Solomon 5:15).
Soli:
They shall receive a glorious kingdom and a beautiful crown from the Lord’s hand (Wisdom of Solomon 5:16).
Chorus:
The merciful goodness of the Lord endureth for ever on them that fear him, and his righteousness on children’s children (Psalm 103:17).
Termin ‘Soli’ oznacza pojedynczego wykonawcę w danej grupie instrumentalistów czy śpiewaków. Np. spośród muzyków orkiestry gra tylko pojedynczy skrzypek, wiolista, wiolonczelista i kontrabasista, ale grają razem.
