Już jutro obchodzimy Święto Trzech Króli, tak więc może warto przybliżyć trochę owe postacie, które przybyły do Betlejem złożyć pokłony nowonarodzonemu Zbawicielowi.
Uwzględniając ogólnie stosowane dzisiaj normy, to dość trudno jest nam sobie uzmysłowić, że Samą Wigilię Bożego Narodzenia, kojarzyć należy raczej z wielbłądem, aniżeli z czerwononosym reniferem.
Słynny trzynastowieczny podróżnik Marco Polo, kiedy odbywał swoją podróż na Daleki Wschód, zapisał w swoim dzienniku takie oto słowa:
"Jest w Persji miasto Savah, z którego wyszli trzej Magowie, kiedy udali się, aby pokłon złożyć Jezusowi Chrystusowi. W mieście tym znajdują się trzy wspaniałe i potężne grobowce, w których zostali złożeni Trzej Magowie. Ciała ich są aż dotąd pięknie zachowane cało tak, że nawet można oglądać ich włosy i brody."
Pamiątką historii pokłonu złożonego przez Mędrców Wschodu przed narodzonym Jezusem Chrystusem, jest obchodzone w Kościele Katolickim 6 stycznia liturgiczne świętojako - Święto Objawienia Pańskiego.
Pokłon Mędrców przed Dzieciątkiem Jezus jest wypełnieniem się proroctwa Izajasza:
"Zaleje cię mnogość wielbłądów, dromadery z Madianu i Efy. Wszyscy oni przybędą ze Saby, zaofiarują złoto i kadzidło (Iz 60, 6)."
Św. Mateusz w swojej ewangelii nie wspomina nic o tym, ilu mędrców przybyło, aby złożyć pokłon przd Jezusem Chrystusem, a miejsce skąd oni przybyli, nazywa ogólnie Wschodem.
W tamtym okresie czasu za “Wschód” uznawano obszar położony na wschód od rzeki Jordan, czyli Arabię, Babilonię i Persję.
Marko Polo wspominając o Savah, mówi o mieście Suewa we współczesnej mu Persji, a obecnie w Iranie, w którym to najprawdopodobniej doszło do spotkania mędrców, wypełniających przepowiednie proroków, którzy w dalszą podróż udali się razem.
Z malowideł odnalezionych w rzymskich katakumbach wynika, że mędrców mogło być dwóch, czterech, a nawet sześciu.
W przekazach syryjskich i ormiańskich, można się ich doliczyć nawet dwunastu.
Liczbę mędrców w ilości trzech, Kościół najprawdopodobniej ustalił na podstawie przekazu, iż Jezusowi złożono trzy dary.
Trzech mędrców można podziwiać we wspaniałej mozaice w bazylice św. Apolinarego w Rawennie:
Ewidentnie widać, że w okresie powstania tej wspaniałej skądinąd mozaiki, były już określone imiona tych postaci i brzmiały one: Kacper, Melchior i Baltazar i dodam jeszcze, że mozaika pochodzi z VI wieku naszej ery.
Prawdziwość owych imion nigdzie i nigdy nie zostaje potwierdzona.
W tradycji chrześcijańskiej oprócz miana “Trzech Mędrców”, czy “Trzech Magów”, posługujemy się nazwą “Trzech Króli”, która ma wywodzić się z proroctwa zawartego w Psalmie 71:
"Królowie Tarszysz i wysp przyniosą dary. Królowie Szaby i Saby złożą daninę. I oddadzą Mu pokłon wszyscy królowie... Przeto będzie żył i dadzą Mu złoto z Saby."
Z tego proroctwa można również wnioskować, iż jeden z mędrców był Murzynem, bowiem Królestwem Szaby nazywano Abisynię (dzisiejsza Etiopia).
Trzej Królowie prowadzeni są do Jerozolimy, a potem do Betlejem poprzez gwiazdę na niebie, powszechnie zwaną Gwiazdą Betlejemską, która to zaprowadziła ich dokładnie do miejsca w którym przebywała Święta Rodzina.
W hołdzie dla Chrystusa o którym wiedzieli, iż zostanie królem żydowskim, Trzej Królowie padają na twarz, a czyniono wtedy tak jedynie przed władcami i przed bóstwami w świątyniach.
Mędrcy przynieśli ze sobą dary w postaci mirry, kadzidła i złota i należy tu wiedzieć, że i mirra i kadzidło w tamtych czasach posiadały tę samą wartość, co i trzeci z darów-złoto.
Z przekazów, ale już niebiblijnych dowiadujemy się, że Magowie po oddaniu hołdu narodzonemu Chrystusowi powrócili do swoich krain.
Podczas gdy apostołowie głosili potem swoje nauki, owi Mędrcy Wschodu mieli przyjąć chrzest.
Legendy głoszą, że mieli oni być nawet wyświęceni na biskupów i ponieść męczeńską śmierć.
Trzej Królowie podczas swojej podróży odwiedzają w Jerozolimie Heroda i pytają go, gdzie to mogą znaleźć nowo narodzonego króla żydowskiego.
Po konsultacji z uczonymi w piśmie Herod odsyła mędrców do Betlejem i nakazuje im, ażeby w drodze powrotnej odwiedzili go ponownie i zdali mu relację ze spotkania z królem żydowskim, a także powiedzieli gdzie on sam może znaleźć nowego króla, gdyż również chce mu się pokłonić.
Gdy magowie przebywali już w Betlejem, przed powrotem, we śnie ukazał im się anioł, nakazując, nie udawać się do Heroda i kiedy mędrcy powrócili do swoich krain inną drogą, Herod wpadł w szał.
"Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał [oprawców] do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców. Wtedy spełniły się słowa proroka Jeremiasza: Krzyk usłyszano w Rama, płacz i jęk wielki. Rachel opłakuje swe dzieci i nie chce utulić się w żalu, bo ich już nie ma."
W następstwie doszło do tzw. "rzezi niewiniątek".
Herod Wielki nakazał wymordować wszystkich chłopców w wieku do dwóch lat w Betlejem i okolicy.
Nad tą smutna wielce historią nie będę się rozwodzić.
Wspominając o Gwieździe Betlejemskiej, należy wskazać, że różnie to zjawisko jest tłumaczone.
O wyjaśnienie pokusił się Johannes Kepler, który wskazywał, iż Gwiazda Betlejemska to nic innego jak koniunkcja trzech planet-Saturna, Jowisza i Marsa, która przypadła akurat wtedy.
Za taką teorią opowiadali się także i inni uczeni.
Niestety żadnemu z nich nie udało się wyjaśnić w jaki sposób ustawione koło siebie na niebie planety, mogły się poruszać po nieboskłonie, prowadząc mędrców ku Jezusowi Chrystusowi.
Mateusz w ewangelii mówi, że była to gwiazda cudowna, w co ja głęboko wierzę.
Cudem było poczęcie Chrystusa i cudowne są Święta Bożego Narodzenia obchodzone na pamiątkę przyjścia na świat Zbawiciela.
Cudowny jest świat i cudownymi potrafimy być my, prawda? :)
