Dni oddalają się wolno w mgle
I my kroczymy w gęstą mgłę jesieni
Co kryje nasze myśli i przeszłe sprawy
Idąc w złą mgłę przywiązani do ziemi
Nucimy piosenkę o swej byłej miłości
Co rzuciła w twarz pierścionek i wiarę
Jesień, to jesień sprawiła śmierć radości
I w mgłę odchodzą nasze myśli szare