Skończył się ŚDM, pomyślnie i bezpiecznie. I ja chcę dzisiaj podziekować wszystkim, którzy napracowali się przy organizacji i bezpiecznym przebiegu tych dni. Strukturom kościelnym i państwowym, wolontariuszom, gościnnym rodzinom, parafiom i wszystkim, którzy brali w tym udział przez uczestnictwo, relacjowanie, modlitwę.
Dziękuję Ci Polsko, jesteś piękna.
Ten obraz naszego gościnnego kraju, radosnego i bezpiecznego, tak różnego od tego malowanego często w zagranicznych mediach, młodzi pielgrzymi zabiorą do swoich ojczyzn i będą najlepszymi ambasadorami polskości. Świetna organizacja ŚDM zadaje kłam polskiej bylejakości i staje się odtąd naszą wizytówką A zbitka Polak- katolik przydaje katolicyzmowi tylko wartości.
Obok strony organizacyjnej jest też to co najważniejsze, co jest duchem ŚDM. To jest spotkanie Jezusa, odnalezienie swojego miejsca w świecie i Kościele. To posłanie młodych z Ewangelią nadziei do świata, który zagubił swoją drogę. Słowa papieża Franciszka o pamięci o przeszłości, odwadze w teraźniejszości , są zadaniem dla młodych, tak jak słowa Jana Paweła II o Westerplatte, obowiązku, od którego nie można się uchylić.
ŚDM wywołał też dyskusje o współczesnym Kościele, jego kondycji, naszym sposobie przeżywania własnej religijności. I to bardzo dobrze, bo dzisiaj potrzeba takiego spojrzenia „od podszewki” na nasz katolicyzm, postawienie sobie pytania, jakim jestem chrześcijaninem. Czy jest to chrześcijaństwo obrzędowe, powierzchowne, czy też dojrzałe. Czy jesteśmy ludźmi sumienia, o których wołał Jan Paweł II. Ta refleksja jest dzisiaj bardzo potrzebna, bo stajemy w obliczu konfrontacji chrześcijaństwa ze światem zrelatywizowanym, zlaicyzowanym i niestey często zwalczającym chrześcijaństwo.
Słowa papieża Franciszka o toczącej się wojnie, którą niektórzy chcą uczynić wojną religijną, nie do końca odpowiadają rzeczywistości, bo ta wojna już jest niestety religijną. To jest wojna przeciw chrześcijaństwu, a w szczególności przeciw katolicyzmowi. To jest holokaust chrześcijan na Bliskim Wschodzie i w Afryce, to jest islamizacja Europy Zachodniej, to jest wypieranie religii z życia wielu ludzi i zastępowanie jej mirażami hedonizmu, nauki, techniki, relatywizowanie wszelkich wartości, walka z rodziną, walka również z katolicką Polską, ostatnim bastionem tradycyjnej religijności.
Nie łudźmy się, za jakiś czas będziemy mieć za płotem islamską Europę, bo nic już tego procesu nie zatrzyma. Oprócz terroru będzie przejmowanie w sposób pokojowy, demokratyczny, instytucji państwa, czego jaskółką jest już Londyn. Europa Zachodnia przegra demograficznie z islamem. Jeżeli nie poddamy się zarządzeniom UE i również słowom papieża w tej sprawie, to razem z państwami Europy Środkowo-Wschodniej, w dużej części słowiańskimi, będziemy ostoją chrześcijaństwa w Europie. Dlatego trzeba nasze chrześcijaństwo oprzeć na fundamencie silniejszym niż sama obrzędowość. Trzeba sięgnąć do korzeni chrześcijaństwa i jego głębokiego przesłania.
Jan Paweł II najwyraźniej przeczuwał z czym przyjdzie nam się zmierzyć, kiedy w 1979 roku na krakowskich Błoniach dokonywał wielkiego Bierzmowania Narodu:
”Pragnę wam dziś przekazać tego Ducha, ogarniając sercem z najgłębszą pokorą to wielkie „bierzmowanie dziejów”, które przeżywacie.
I dlatego – zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię Polska, raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością
— taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym,
— abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili,
— abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy.
Proszę was:
— abyście mieli ufność nawet wbrew każdej waszej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało,
— abyście od Niego nigdy nie odstąpili,
— abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której On wyzwala człowieka,
— abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest największa, która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu. Proszę was o to…”
Niech te słowa dopełnią ducha ŚDM.
