Policjant Piotr Malczewski jest świadkiem morderstwa młodego mężczyzny. Zamordowanym okazuje się niejaki Marek Szosa. Kiedy Malczewski składa wizytę rodzinie zamordowanego, poznaje 14-letnią Antoninę, siostrę Marka. Antonina jest bardzo dziwną dziewczynką, potrafi hipnotyzować i czytać w ludzkich myślach. Wyznaje Piotrowi, że śmierć jej brata jest częścią pewnego skomplikowanego planu. Policjant postanawia rozwiązać zagadkę morderstwa, a ona obiecuje mu w tym pomóc, ale jak zaznacza, logicznym myśleniem nie da się tej zbrodni zrozumieć. Kluczem do rozwiązania zagadki okazuje się powrót Malczewskiego do jego własnych wspomnień z okresu dzieciństwa i młodości. Antonina jest główną przewodniczką Piotra po jego wspomnieniach. Policjant w sposób zadziwiająco posłuszny wypełnia wszelkie nakazy dziewczyny, nawet wtedy, kiedy wydają się one całkowicie sprzeczne z jego własną wolą. Kiedy wypełnia ostatni nakaz swojej przewodniczki, następuje nieoczekiwany zwrot akcji...
„…Zaskoczony, odwrócił głowę w stronę, z której dobiegła propozycja. A może raczej rozkaz – tak odebrał te słowa, wypowiedziane z jakąś trudną do określenia mocą. Mówiła je czternastoletnia dziewczyna, która teraz patrzyła policjantowi prosto w oczy, a w jej wzroku było coś hipnotyzującego, coś, co nakazywało posłuszeństwo.
– Oczywiście – zgodził się nieswoim głosem.
– Bardzo się cieszę – odpowiedziała dziewczynka.
Jej twarz ozdobił delikatny uśmiech. Otworzyła drzwi i poszła pierwsza. Piotr uznał, że jest w niej coś nienaturalnego. Szedł posłusznie o krok za nią, nie mogąc oderwać od niej wzroku….”
Antonina nie mogła zapobiec temu, co się musiało zdarzyć. Była bezradnym świadkiem tragedii rozgrywającej się w jej rodzinie. Podjęła próbę naprawienia zła, w sobie tylko właściwy sposób…
Książka, składa się z trzech części. Kiedy czytelnik zaczyna nabierać pewności, że podąża za pewną logiką wydarzeń, w kolejnej części książki napotyka niejako zaprzeczenie tej logicznej układanki. Trudno oderwać się od lektury, trzyma ona czytelnika w napięciu aż do samego końca.
Książka należy do gatunku: thriller psychologiczny.
Marta Pastewka jest obecnie uczennicą LO w Warszawie. Książka „Co (prze)widziała Antonina” jest jej debiutem literackim. Napisała ją w wieku 13 lat. Marta ma zainteresowania artystyczne. Gra na kilku instrumentach muzycznych, interesuje się filmem. Ma na swoim koncie kilka etiud filmowych. Autorka ma naturę filozoficzną. Jej ulubionymi autorami są Agatha Christie i Carlos Ruiz Zafón. Powieści C. R. Zafóna urzekają, ale też inspirują Martę wielowarstwowością ujęcia zdarzeń z elementami świata nierzeczywistego oraz głęboką analizą postaci. Marta jest nie tyle obserwatorem otoczenia, co jego „interpretatorem”. Nie odbiera zdarzeń w sposób dosłowny, ale stara się zrozumieć uczucia i emocje, które leżały u podłoża tychże. Może właśnie dlatego jej pierwszą książkę należałoby zaklasyfikować, jako thriller psychologiczny.
