Na tle smierci polskich elit politycznych w katastrofie smolenskiej widac, ze PO, PSL i SLD zachowuje sie tak, jakby nie nalezeli do polskiego narodu. Przyjmuja taka postawe, na jaka moga sobie pozwolic jedynie albo wrogowie, albo zdrajcy albo ludzie zupelnie obcy Polsce i Polakom. Wobec ewidentnego upokorzenia Polski i Polakow przez putinowska Rosje, zaprzanstwo wsrod PO, PSL i SLD stalo sie silniejsze od wstydu. Postepuja mniej wiecej wedlug sugestii premiera Winstona Churchilla, jaka skierowal do premiera Sikorskiego po ogloszeniu przez Niemcow odkrycia masowych grobow polskich oficerow w Katyniu, a mianowicie: "Nic, co by Pan zrobil, nie wroci zycia tym ludziom, jezeli juz nie zyja". Churchill mogl sobie na to pozwolic bo nie chodzilo przeciez o zamordowanych Anglikow tylko zamordowanych Polakow.
Jest rzecza oczywista, ze w tamtym czasie ani w interesie Anglikow, ani Amerykanow nie bylo dochodzenia do prawdy o ludobojstwie w Katyniu, ze wzgledu na sojusz militarny ze Zwiazkiem Radzieckim. Mimo bezspornych dowodow, bedacych w posiadaniu zachodnich aliantow, zdecydowano sie poswiecic prawde o ludobojstwie, w imie tej zasadniczej sprawy, jaka bylo wygranie wojny z Niemcami. Prawda o ludobojstwie w Katyniu stala przedmiotem polityki Zachodu dopiero po II wojnie swiatowej, kiedy to Komisja Senatu USA obarczyla Zwiazek Radziecki odpowiedzialnoscia za ludobojstwo w Katyniu. Uczyniono to wtedy, kiedy uksztaltowal sie dwublokowy system swiatowego bezpieczenstwa, a Zwiazek Radziecki i USA znalazly sie w dwoch przeciwnych sojuszach militarnych.
A mimo to, rzad polski w Londynie na czele z Sikorskim potrafil podejmowac suwerenne decyzje w skomplikowanych warunkach politycznych. Nie ogladajac sie na Churchilla i Roosevelta zwrocil sie do niezaleznej organizacji miedzynarodowej z prosba o zbadanie zbrodnii katynskiej. Wszystkie polskie sily polityczne i polskojezyczne media stanely murem za polskim rzadem. Nawet narastajaca w wojsku opozycja w stosunku do Sikorskiego wyrazala swoje pelne poparcie dla decyzji rzadu. Nastapila powszechna jednosc wobec polityki uderzajacej w najbardziej zywotne interesy polskiego narodu. Wyjatkiem od polityki narodowej jednosci byla tylko polityka polskich komunistow, ktorzy poprzez swoje organy prasowe rozpoczeli kampanie bezpardonowego atakowania rzadu, stajac po stronie Stalina.
Elity polityczne II Rzeczpospolitej w osobach przedstawicieli polskiego rzadu - od momentu podjecia rozmow z Sovietami - upominaly sie o swoich obywateli w Zwiazku Radzieckim. Podejmowano wysilki w celu ich odnalezienia i wyjasnienia ich losow. Dzialano wedlug najbardziej slusznego i koniecznego z punktu widzenia miedzynarodowego wspoldzialania schematu myslowego, a wiec: Pamiec, Prawda, Prawo a pozniej ewentualnie Przebaczenie i Pojednanie.
