GÖSTA ÅGREN
MOJE WSPOMNIENIA
Moje wspomnienia nie przypominają
opowieści, ale obszary. Lata
nie ruszają się; zebrane wyglądają jak
stos talerzy po posiłku.
Może pamiętam tylko
resztki zapomnianej zabawy.
Coś musiało być przecie głęboko lub
cicho pod dniami i słowami. Wszystko
co ważne było biedne, jedzenie,
wojna i obojętność,
która prawie chroniła
przed beznadzieją. Gdzieś
jest bogactwo, do mnie dotarło tylko
jako uderzenia serca i oczekiwanie.
(Ze szwedzkiego na a polski przełożył waćpan Euromir)
