Niepodległość Czeczenii jest w interesie Rosji – taką myśl formułuje, nie po raz pierwszy zresztą, Władimir Bukowski. W związku ze sprawą Ahmeda Zakajewa, przeprowadziłem z rosyjskim pisarzem, znanym dysydentem czasów sowieckich rozmowę dla serwisu Kresy.pl, który dzisiaj ma premierę swojej nowej wersji.
Stanowisko Bukowskiego jest radykalnie odmienne od tego, jakie cechuje od ponad czterech wieków politykę rosyjską. Jednym z jej podstawowych elementów pozostaje kolonializm, chociaż motywacje, jakie jemu przyświecały były na przestrzeni dziejów różne. Tymczasem Bukowski stwierdza, że dzisiejsze państwo rozciągające się od Kaliningradu do Władywostoku to kolos na glinianych nogach, który prędzej czy później się wywróci.
Według pisarza, możemy przewidywać pogłębienie się kryzysu w Rosji. Polityczne centrum będzie słabnąć. I siły peryferyjne będą się coraz bardziej uniezależniać. To dotyczy nie tylko Czeczenii bądź Tatarstanu, ale czysto rosyjskich prowincji. Obecna sytuacja jest nienormalna. Centralizacja polityczna i gospodarcza na tak ogromnym obszarze, jaki stanowi dzisiejsze państwo rosyjskie, nie może się udać. To jest źródło wielowiekowej niestabilności Rosji. Jakikolwiek kryzys doprowadzał do rozpadu kraju. Tak było i w roku 1917, i w 1991. Dlatego mogą zajść okoliczności, w których Czeczenia uzyska niepodległość bez wojny.
Bukowski też oznajmia: moje środowisko zawsze popierało ruchy małych narodów dążących do autonomii lub pełnej niepodległości. Dlatego, że rozumieliśmy, iż w interesie samej Rosji jest szeroka federalizacja narodów ją zamieszkujących. Tylko to daje stabilność. Bo stabilność dyktatury jest fikcją. A wiek XXI nie jest epoką pionowych struktur władzy – jak ujmuje to Putin – lecz partnerstwa i współpracy.
