Według różnych religijnych mitów upadłe Anioły to istoty, które kiedyś istniały w Niebie i za nieposłuszeństwa Bogu zostały strącone na ziemię.
Źródła biblijne mówią o Lucyferze i upadku 200 aniołów wypowiadających posłuszeństwo Bogu. Pośród wielu legend za powód do ziemskiego zesłania Lucyfera najbardziej pasuje ten:
„Bóg tworząc prototyp człowieka „na obraz boży” był niezadowolony z pierwszego prototypu, bo był niewystarczająco doskonały w podobieństwu do Boga więc go wyrzucił. Prototyp zwany „mandragorą” był kobietą, w której zakochał się Lucyfer”.
Ponoć rozsierdziło to Boga, że Lucyfer zlitował się nad porzuconą na pustkowiu „mandragorą” i pokochał ją – ów nieudany prototyp człowieka za mało doskonały, by być „na obraz boży”. Lucyfer został więc zesłany do „czarnych sal” prawdopodobnie też za miłość do ziemskiej kobiety.
Na temat piekła są też sugestie, że zawarte w „Wyznaniu wiary” słowa o śmierci Jezusa, że „Jezus zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał…”, a to było zejście na ziemię, odczytywaną od czasu buntu Aniołów jako piekło właśnie.
Tak więc w lekkim, żartobliwy tonie niedzielnego dywagowania (!) można sobie domniemywać, że oprócz potomków Adama i Ewy, Ziemię zamieszkują też potomkowie Lucyfera z genetyczną po nim cechą zła, pałającego do władzy.
Najwięcej potomków Lucyfera jest w polityce, różnych korporacjach, kościołach, wojsku i innych dziedzinach z władzą nad ludźmi.
Nie bez kozery wiec w języku powszechnym znane jest powiedzenie określające złych ludzi „czarcim pomiotem” lub „diabelskim nasieniem”.
W życiu publicznym łatwo ich rozpoznać, bo to ci, którzy reprezentują sobą samo zło i tylko zło.
Definicję zła zna każdy więc łatwo się odwrócić od złych ludzi w stronę potomków Adama. Trzeba się tylko czujnie rozglądać!
