"Zwycięstwo"

Nie sądziłem, że kiedykolwiek przyjdzie mi cytować lub chwalić polityka o tak obrzydliwej osobowości jak Janusz Palikot. Polityka stoi jednak realiami i to właśnie on zachował się wczoraj w sposób zaskakująco odpowiedzialny. Powiedział swoim kolegom z Platformy, że przyrośnięci do stołków jak PSL do synekur nie dbają już o dobro kraju. A przyjacielowi Donaldowi życzył odwagi przegrania. Trudno posadzić go o to, że mógłby coś ugrać dla własnego ugrupowania na rządzie technicznym PIS, czy przedwczesnych wyborach, gdyż oscyluje na krawędzi progu wyborczego. Ale dość o tym "panu". Propozycje Premiera Tuska na odzyskiwanie zaufania dla Platformy (swoją drogą, zaszczytny to cel rządu) zaskakują tak inspiracją w programach opozycji jak też brakiem spojnego programu. Ale, jak to zauważono w opozycji, nie można ich odrzucać w czambuł. Gdyby Tuskowi udało się wprowadzić je skutecznie w życie, będzie to zapewne lepsze od nic nie robienia. Chciałbym wierzyć, że Premier potrafi z upadłości wykonawcow doprowadzić do wykonania dróg. Że funduszu inwestycji nie zeżre w połowie korupcja. Że magik z Londynu wyczaruje mu pieniądze na przedszkola i na godziwe wynagrodzenia dla policjantów. Nie mogę jednak oprzeć się wrażeniu, że nawet sam Tusk w to nie wierzy, przyznał to skupiając się na odzyskiwaniu zaufania uciekajacych wyborców, nie nad problemami kraju. Wolałbym sukces premiera choćby w tych kilku dziedzinach, niż jego upadek z powodu pogłebiajacego się kryzysu.