Gwarancje, jakich UK i US udzieliły Ukrainie (Rosja również) w układzie podpisanym w Budapeszcie w 1994 r., miały w założeniu wynagrodzić młodemu ukraińskiemu państwu rezygnację z posiadania broni atomowej. Ukraina wówczas dysponowała posowieckim arsenałem o sile przewyższającej chiński i francuski razem wzięte.
Laik mógłby uważać, że była to gwarancja zachowania Ukrainy w bezpieczeństwie porównywalnym do tego, jakim dysponowałaby zatrzymując odstraszający potencjał uderzenia nuklearnego.
W sytuacji, w której jedna ze stron układu z Budapesztu faktycznie złamała jego warunki, a pozostałe nie wywiązałyby się ze swych obowiązków, Ukraina znalazłaby się w sytuacji bardzo trudnej, ale uprawniającej do bardzo drastycznych kroków. W pierwszej kolejności trzeba liczyć się z wypowiedzeniem zarówno martwego już układu z Budapesztu, jak i konwencji o nierozprzestrzenianiu broni nuklearnej. Jakie tego byłyby skutki, trudno jeszcze ocenić. Jeśli Rosja dalej będzie przyciskać Ukrainę, wówczas nie tylko budowa cywilnych instalacji atomowych będzie tam konieczna, ale i trzeba się spodziewać utworzenia lokalnej ‘doktryny Samsona’. No, chyba że nowe rządy ukraińskie nie wytrzymają presji – a jeśli okażą teraz słabość, to upadną.
