3 MAJA. Rocznica pierwszej polskiej KONSTYTUCJI.
ŻYDZI do króla Stanisława Augusta:
Byliśmy w ciemnych wiekach, jak proch pod nogami;
Niestety! Zapomnieli ludzie żeśmy ludzie.
Ty człeka cenić umiesz, w Tobie ufność kładziem.
Bóg, co Cię światłem natchnął i poświęcił Królem,
Byś nieodzowne jego wykonał wyroki,
Wesprze wszechmocną ręką Twe ludzkości kroki.
Niech cząstkę w tym obszernym posiadamy państwie
(Wszakże Pan świata naszym jest powszechnym Ojcem)
Niech, jak inne mieszkańce, los w nim jaki mamy;
A Ojczyźnie i Tobie wierność przysięgamy;
Dźwignij nas Twoją Łaską, Królu dobrotliwy!
Bądź nam miłościw, jak Ci Bóg jest litościwy."
Hymn śpiewany dnia trzeciego maja 1792, w języku hebrajskim oraz w języku polskim. Na pamiątkę nowej rządowej ustawy na Sejmie Roku 1791. Śpiewany w Warszawie i w innych Rzeczypospolitej Miastach, od wszystkich Narodu Żydowskiego Zgromadzeń, na okazanie ich czułości powszechną radość dzielącej. Ofiarowany Od Deputowanych Zgromadzenia Żydowskiego Warszawy, równolegle w czterech szpaltach. W językach hebrajskim, polskim, niemieckim i francuskim.
(na zdjęciach fragment tekstu w hebrajskim i polskim oraz fragment strony tytułowej)
(pj)
