Na Ukrainie wrze. Raczej należało się liczyć z nadejściem takich właśnie wydarzeń. Rozbudzenie przez Unię w Ukraińcach nadmiernych nadziei dało efekt. Janukowycz, uzbrojony w nowe prawo oraz poparcie Moskwy, jest silny i drwi sobie z wezwań do zachowania umiaru, demokracji i uległości. Najwięcej krzywdy, moim zdaniem, Ukraińcom zadali właśnie nasi niby politycy. Szczekający bez przerwy o poszanowaniu praw człowieka, zachowaniu demokracji, wolności wyboru zapominają jednocześnie, że w swoim kraju są dalecy od takich zachowań. Dobrze, że jeszcze nie powrócił do nas dyktat Kremla.
Pan Prezydent pytany czy będzie rozmawiał z Janukowyczem odpowiada ; „w tej chwili nie ma większego sensu, bo wszystko, co miało być powiedziane, zostało powiedziane”.Czyżby ? I dalej ; „ Dzisiaj Polska i Unia Europejska muszą uznać, że nastąpiła zasadnicza zmiana sytuacji, także w relacjach Ukraina – Rosja. (...) Trudno realizować prozachodnie dążenia Ukrainy, aczkolwiek warto odnotować i to, (...) że rosną szeregi ludzi, którzy w dalszym ciągu ostro wyrażają swoją wolę i akceptację dla kierunku prozachodniego. Realizacja tych marzeń wydaje się być już bardzo, bardzo trudna”,ale zaraz dodaje, że skoro Unii nie wyszło to ratujmy co się da .. ; „….w sytuacji odejścia Ukrainy od integracji z Unią Europejską „Polska powinna powiedzieć, że oprócz tego jest pewien obszar, który pozostaje niesłychanie ważny, gdzie można zrobić wiele dobrego, czyli wzajemne relacje polsko-ukraińskie.” Patrząc na Majdan i na to co się tam dzieje i w najbliższym czasie dziać może należy przyjąć założenie, iż zarówno realizacja marzeń Ukraińców jak i nasze wzajemne relacje z Ukrainą poszły wespół do Moskwy.
Unia, a wraz z nią i Polska, zachowa się tak jak Wałęsa który na pytanie czy pojedzie na Ukrainę odpowiada ; „że tylko wtedy, gdy będzie możliwość osiągnięcia tam jakiegoś rozwiązania”.Rozwiązanie iście salomonowe.
Niemalże wszyscy nasi politycy bez zająknięcia i bez pytania o zdanie swoich wyborców nawoływali do stowarzyszenia Ukrainy z Unią. Nie czas na dywagacje o konieczności czy przyjemnościach jakie dla nas w wyniku tego stowarzyszenia mogły by spłynąć bo na Ukrainie polała się krew ale na pytanie co teraz – panowie politycy ? Co zrobicie ? Nic ! Nic, po za szczekaniem zza rogu …. Więc po co to wszystko było ? Z doniesień wynika, że Białorusini maja więcej empatii dla Ukraińców niż cała Unia.
Ukraiński parlament abortował na Ukrainie demokrację jeszcze przed jej urodzeniem a rosyjska Duma wzywa kraje zachodnie do ; „ niezaostrzania sytuacji na Ukrainie przez ingerencję w jej sprawy wewnętrzne a opozycję ukraińską – do dialogu z władzami „ a na to, że „ fala wewnętrznego konfliktu zalewa bratnia Ukrainę i mają tam miejsce próby obalenia prawowitych władz przy użyciu siły” , czytaj w domyśle – nie będziemy patrzeć obojętnie… ”Duma Państwowa jeszcze raz ostrzega, że niedopuszczalna jest zewnętrzna presja na Ukrainę, sztuczne narzucanie jej geopolitycznego wyboru na rzecz stowarzyszenia z Unią Europejską”.
Wychodzi na to, że poeci i pisarze pisząc prawdę bądź nie, zawsze wieszczyli o przyszłości ; najpierw Krasicki ; „Gdy więc wszystkie sposoby ratunku upadły, Wśród serdecznych przyjaciół psy zająca zjadły” a później Sienkiewicz ; „Rok1647 ( należy wpisać raczej 2014) był to dziwny rok, w którym rozmaite znaki na niebie i ziemi zwiastowały jakoweś klęski i nadzwyczajne zdarzenia” chociaż kolejność powinna być odwrotna.
