Środa zawsze była najciekawszym dniem w moim życiu. To właśnie w środku tygodnia przerabiałem ,,rachunek sumienia" by móc zdążyć załatwić wszystkie ważne sprawy zanim będzie za późno. Tego dnia też moje kroki prawie zawsze skierowane były do najbliższego kiosku po ,,Naszą Legię". Pismo niezależne, które relacjonowało mi na bieżąco wydarzenia w moim stołeczno-kibicowskim światku przez dobre lata. W grudniu poprzedniego roku po złożeniu kapitulacji przez naczelnego redaktora Wiesława Gilera, tygodnik stał się ofiarą koncernu ITI Mariusza Waltera. Po transformacji w ,,Naszą Legię" Klubu Piłkarskiego Legii Warszawy S.A. stał się kolejnym narzędziem propagandy w rękach działaczy. To był moment przełomowy w którym ostatnim bastionem trzymającym z rozpadającym się ruchem kibicowskim stała się najpopularniejsza strona internetowa związana z Legią Stołeczną. Środa natomiast uległa degradacji do zwykłego, nudnego dnia tygodnia.
W Kwietniu tego roku, poznałem Gazetę Polską już jako student politologi na UKSW, która okazała się być w tej samej cenie i wydawana tego samego dnia co oryginalna ,,Nasza Legia". Te dwa tygodniki miały wiele pokrewnych cech, które osobiście cenię, natomiast samą tematyką były mi równie bliskie. Można by nawet zaryzykować stwierdzenie, że kibic Legii o poglądach patriotycznych po pewnym czasie czytania ,,Naszej Legii", stałby się zarówno po pewnym czasie czytelnikiem ,,Gazety Polskiej". Dołączając do Warszawskiego Klubu Gazety Polskiej, potwierdziłem, że niezależność prasy to rzecz niezwykle ważna, a prawda w polityce jak i w sporcie jest niezbędna dla ich sprawnego funkcjonowania.
Z perspektywy lat patrząc na życie w Warszawie dochodzę do wniosku, że bloki wciąż są tak samo szare, ulice nie mniej tłoczne, powietrze nie czystsze ale to właśnie w Środę hasło: ,,Walter mordo ty moja!" znów nabiera w moich oczach nowego, ciekawszego znaczenienia...
