Z prawdziwą radością przyjąłem oświadczenie Prezesa Rady Ministrów p. Donalda Tuska w sprawie aresztowanej w Opolu kobiety. Również byłem oburzony postępowaniem organów ścigania. Choć może z drugiej strony pani ta miała szczęście - nie wyważono jej drzwi, nie rzucono w kajdanach na glebę. W sumie policjanci byli OK i wykonywali tylko rozkazy (gdyby ich nie wykonali, czekałoby ich postępowanie dyscyplinarne). Ponieważ je wykonali też ich czeka. W sumie znaleźli się w sytuacji bez wyjścia. I tak i tak mają przechlapane.
Wracając jednak do meritum. Pan Premier będąc w Stalowej Woli dowiedział się o krzywdzie mieszkanki Opola i jej dzieci. Zareagował natychmiast.Wyjaśnimy - i to w ciągu godzin, a nie w ciągu dni -każdy szczegół tej bulwersującej sprawy. (…) Na pewno tutaj nie odpuścimy, bo tego wyjaśnienia będzie domagała się cała Polska. (…) Tego typu działania są niedopuszczalne, jeśli przynoszą tak dramatyczne skutki. (…) Gwarantuję, że osobiście zaraz po powrocie do Warszawy zaangażuję się w to, żeby wyjaśnienie tej kwestii było jak najszybsze i żeby nie pozostawiało żadnej wątpliwości, kto odpowiada za to, co się zdarzyło(cyt. za: http://www.tvn24.pl/wiadomosci-z-kraju,3/wyjasnimy-to-w-ciagu-kilku-godzin-tusk-o-sprawie-z-opola,285130.html wejście na stronę 26.10.2012).
Reakcja godna zachwytu (apel do Pani Redaktor Katarzyny Kolendy – Zalewskiej z prośbą o jakiś miły felietonik na temat tego wydarzenia i od razu drugi apel do Pani Redaktor Janiny Paradowskiej przynajmniej o komentarz bo artykuł nie mam śmiałości prosić). Nie wiem tylko dlaczego (domyślam się, że z wrodzonej wredności charakteru) przypomniał mi się klasyk literatury, a mianowicie „Opowiadania o Leninie” Michaiła Zoszczenki. W opowiadaniu „Zdun” padają słowa Lenin to taki sprawiedliwy człowiek, że nawet nie wiem, co mam myśleć o nim” (M. Zoszczenko „Opowiadania o Leninie”, Warszawa 1971, str. 62). Jak nasz Premier, też taki sprawiedliwy, że sam nie wiem co mam myśleć o nim.
Czekam na następny krok Pana Premiera. Ponieważ społeczeństwo narzeka na drożyznę w sklepach, to może – ot tak mała sugestia – Pan Premier w otoczeniu kamer, które akurat znajdą się tam przypadkowo – przejdzie się po jednym lub drugim markecie, zapyta po gospodarsku dlaczego to i owo takie drogie, a w przypadku nie uzyskania satysfakcjonującej odpowiedzi, sam obniży ceny.
Śmieszniej nie będzie, a wrażenie w społeczeństwie dobrego gospodarza pozostanie.
