Inaczej nie sposób określić szybkiego upadku Francji w starciu z hitlerowskimi Niemcami w 1940 roku.
Francja dysponowała silną armią. Wystarczy wspomnieć, że posiadała więcej czołgów niż III Rzesza, i co najistotniejsze były one lepsze od niemieckich. Jakby tego było mało to Francuzom pomagały jeszcze oddziały brytyjskie.
Dobrze, ktoś powie: Francuzi zostali zaskoczeni niespodziewanym atakiem przez Ardeny. Owszem, natarcie było zaskakujące ale też nie do końca, gdyż na jednej z dróg w tych górach znajdował się bunkier, a jego załoga zameldowała o obecności Niemców w tymże miejscu. Również zwiad lotniczy raportował o kolumnach pancernych nieprzyjaciela. Na te wszystkie ostrzeżenia dowództwo było głuche, nie dając zwyczajnie im wiary. A wystarczyło wysłać choćby eskadrę bombowców i byłoby po sprawie, cały atak zduszono by w zarodku. Wojska pancerne stały w gigantycznym korku i dla lotnictwa bombowego byłyby wyłożone jak na tacy.
Zresztą samo wojsko francuskie nie rwało się do walki, z poświęceniem biły się nieliczne jednostki no i żołnierze Legii Cudzoziemskiej. Dlatego też obraz kampanii francuskiej malował się w takich, a nie innych barwach.
