Chciałem napisać notkę na zupełnie inny temat, co awizowałem u Ufki. Jednak „szkoda róż, kiedy płoną lasy”. Wystarczy spojrzeć na górę SG, aby przekonać się, że promowane są tylko teksty nienawistne do PiS-u i Jarosława Kaczyńskiego. Od kilku godzin wisi tam tekst Parakalaina (byłego Ephorosa), całkowicie nie-merytoryczny i emocjonalny. No, ale jeśli się było pracownikiem, to estetyka piśmiennicza nie ma znaczenia. Jakoś nie chce mi się z Nim rywalizować – nie ta liga.
Zwykle oskarża się S24 o przechył prawicowy. Coś w tym jest, bo nadal większość uczestników ma takie właśnie poglądy. Wbrew działaniom administracji, która tnie prawicowców za byle głupstwa, dając fory ich przeciwnikom. Łatwo też taką asymetrię zauważyć na „okładce” (SG) Salonu 24, gdzie dobiera się zwykle teksty antyprawicowe. Na zasadzie: „a może ci wstrętni prawicowcy, poniżani i wykluczani na każdym kroku, wreszcie się zniechęcą”.
Czy mam pretensje? Przecież, jako konserwatysta, powinienem szanować własność prywatną i prawo właścicieli do nadawania odpowiedniego, zgodnego z ich poglądami, profilu portalu.
Jest jednak pewne „ale”!
Tak jest w przypadku małych portali. Generalnie – jeśli przedsięwzięcie ma charakter iście prywatny - „rodzinny”.
Salon24, od kiedy zaczął korzystać ze środków unijnych, stał się przedsięwzięciem publicznym.
To jest tak, jak różnica pomiędzy małą spółką rodzinną, a firmą akcyjną. W tej pierwszej można sobie dobierać pracowników wg uważania - nawet mniej kompetentnych, ale spokrewnionych. W tej drugiej obowiązują kodeksowe zasady anty-dyskryminacyjne.
To jak w kawiarni, choć prywatnej, ale publicznej – nie można wyprosić gościa ze względu na rasę, kolor skóry czy poglądy polityczne.
Obawiam się, że Salon24 stara się wyprosić stąd gości o „niepoprawnych”, wg uznania gospodarzy, poglądach.
Taki „trynd”, jak we wszystkich mediach pod panowaniem obecnego reżimu.
Dla kogoś takiego, jak ja, kto od prawie samego początku istnienia S24 związał swoją aktywność internetową z tym miejscem, jest to smutna konstatacja.
