Poszedłem dziś "na zielsko" i uzbierałem dwie pełne szmaciane torby. Dozbierałem sporo kwiatów wrotyczu, przytulii czepnej (tego to najwięcej, młode roślinki), niecierpka, wyki, rdestu ptasiego. To wszystko było w okolicach rzeki Oławy - a potem przeszedłem nad Odrę i uzbierałem troszkę pięciornika gęsiego, ostrożenia warzywnego - i obezwładniłem małe skupisko lepiężnika. Liście przeznaczam na kąpiele, a kłącza zalałem gorącym alkoholem (tzw. intrakt) - będzie na specjalne okazje. Nie zapomnę, jak kiedyś przy strasznym ataku bólu głowy dostałem jakieś ziołowo-spirytusowe coś, wstrętne i gęste. Ale dziw nad dziwy - zaraz migrena przeszła. Podobno Intractum Petasitidis działa równie skutecznie... jak i ma kilka innych zastosowań.
Rdest posiekałem i dodałem do zapasu w zamrażalniku; wykę i przytulię po prostu pomroziłem w workach - będę wyciągał wedle potrzeb i uznania i rozdrabniał doraźnie; kwiaty wrotyczu, podobnie jak liście lepiężnika i ostrożenia, zmieliłem i pomroziłem. Od razu przy okazji przygotowałem kąpiel na jutro, o dość bogatym składzie, zaczynam od głównych składników, "od największego": kwiat wrotyczu zmielony, niecierpek zmielony, przytulia, rdest ptasi; dodatkowo po ciupince: wyki, lepiężnika, pięciornika. Wszystko to są stare zielska "naskórne", ale niektóre dopiero teraz wypróbujemy.
A skoro już robiłem nad Odrą saperką pożyczoną od wędkarza-emeryta, to i z ciekawości wykopałem dość pokaźny korzeń łopianu. Chwilę pomyślałem i zrobiłem z niego wyciąg, po dolaniu alkoholu konserwującego wyszło pół litra dość złowieszczo wyglądającego i pachnącego płynu. Wiele osób jednak chwali taki specyfik przy sprawach skórnych, szczególnie głowy.
Podczas płukania zielska w wannie przypomniałem sobie osobliwą cechę niecierpka: otóż on się... mydli. Normalnie leci z niego piana, jakby był posypany proszkiem do prania, liście robią się śliskie i śmieszne w dotyku - pewnie saponiny, choć osobliwością jest fakt, że nawet nie trzeba tej roślinki rozdrabniać, rozcierać - mydli się sama, zresztą całkiem przyjemnie :)
