Dziś było moje święto, jak co poniedziałek. Wcześnie rano pobiegłem czym prędzej do kiosku i z obawą w głosie zapytałem przemiłej pani o mój tygodnik a w odpowiedzi dostałem gorący jeszcze numer "Uważam Rze". I tak w trakcie karkołomnego biegu przez schody zastanawiałem się nieustannie czy, aby to nie sen? Czy w Polsce dekonstruktorów pluralizmu z PO możliwe jest, że zaczęła wychodzić taka dziennikarska perełka tfu! prawicowa? Może niemożliwe i to tylko moje pobożne marzenia senne z , których wybudzi mnie czym prędzej, kojący głos redaktorów"Szkła kontaktowego". Jeśli jakimś jednak cudem to wszystko jest jawą i na prawdę mogę czytać pismo, które tak długo oczekiwałem, to znaczy, że Polska jeszcze nie do końca oszalała. Kupiłem dziś dopiero drugi numer, gdyż błahe sprawy zawodowo-rodzinne sprawiły moje opóźnienie, co jest sporym OB-CIACH-em. Nie sądziłem, że będę cieszył się jak dziecko, gdy zobaczę znajome rubryki ze starego, dobrego WPROSTU (Zalewski i Mazurek), czy kawał świetnych prawicowych felietonów i to nie wepchniętych gdzieś pomiędzy reklamy Fiata i Peelingu oczyszczającego.
Jest tylko jedno ale; czy ktoś raczyłby mnie uszczypnąć? Tak na wszelki wypadek.
