Oznaczono mnie z na Facebooku w zbiorowym zdjęciu.
I co mam z tym zrobić ? Ucieszyć się ? Wzruszyć ? Pamiętam tę pierwszą plakietkę, którą nieporadnie namalowałem w '80 ( kompletnie nie umiem rysować). Nosiłem ją chyba jako jedyny adiunkt - 26 letni, zesłany za zbyt szybkie zrobienie doktoratu do Białegostoku na Filię UW. Siadywalem tam wieczorami na Świerkowej z innymi zesłańcami: profesorami Andrzejem Stelmachowskim, Ewą Wipszycką-Bravo, Andrzejem Makowieckim. Szukaliśmy consensusu...
No ale na tym zesłaniu nie groziła mi taka jak dziś bieda. Dziś nawet nie mam gdzie nauczać. Znajoma adiunkt wyznała, że ona ma pracę wyłącznie po protekcji bo...jej mama przyjaźniła się z Rektorem.
W latach 1980 -1982 ( więc formalnie do roku '89 - można powiedzieć) byłem szefem komisji wydziałowej" S" Wydziału Pedagogiki i Psychologii na Filii UW. Jednak w regionalnej encyklopedii "S" Regionu Białostockiego nie zauważyłem swego nazwiska.
Znaczki... Pamiętam, te późniejsze metalowe. Oporniki, za których noszenie w '82 na Placu Zwycięstwa trafiłem do suki.
Z Solidarnością byłem jeszcze związany w '89 gdy z Jerzym Jacklem odtwarzaliśmy ją w warszawskiej Szkole Teatralnej. Jak zobaczyłem jednak nowe pokolenie wielbicieli Panny "S". Powiedziałem - pass. Zresztą poszedłem pracować do "Tygodnika Solidarność" uznalem więc, że jak się pracuje w Organie to już organizację można sobie darować.
I tak od 90 roku do Solidarności nie należę. Potem bywałem dyrektorem. Widziałem wśród działaczy związkowych czy to Solidarności, Kontry czy stu innych organizacji pracowniczych - samych najmarniejszych, najleniwszych tych, którzy dekowali się przed pracą.
Przepraszam . Tej plakietki ani pamiętam ani mi ona bliską !
Dziś noszę w klapie po prostu mały biało czerwony znaczek w kształcie fali.
Może niezbyt udał się on PIS-owi jako kampanijne logo.
Ale dla mojej Polski jest w sam raz.
A słowo "Solidarność". No cóż.
Słowa nasze
nawet co ważniejsze słowo
ściera się w użyciu
Jak ubiór co sparciał
Chcę, żeby zajaśniało na nowo
Najdostojniejsze ze słów.... PATRIA
( Pozwoiłem sobie na istotną trawestację. Ot tylko dwie przestawione litery .
Czy mam kończyć w oryginalnym brzmieniu, podawać autora, a także przypominać tłumacza cytatu?)
