W Cywilizacji miłości Carl Anderson, Najwyższy Rycerz Zakonu Rycerzy Kolumba, bada fascynujące i zmieniające bieg historii idee papieża Jana Pawła II. Anderson popularyzuje wizję Jana Pawła II - a także jego następcy, Benedykta XVI - w nadziei, Że pobudzi chrześcijan do pracy na rzecz tworzenia cywilizacji miłości. W takiej cywilizacji każda osoba jest dzieckiem Boga. My wszyscy, z samej swej natury, jesteśmy wartościowi. Obecnie walka przebiega między kulturą śmierci (w której ludzi ocenia się przez ich wartość społeczną i ekonomiczną), a kulturą Życia. Anderson odsuwa na bok różnice religijne, aby przesłanie nadziei możliwie rozprzestrzenić i zanieść je wszystkim znużonym nieustanną wrzawą współczesnego społeczeństwa. Jakkolwiek swe wezwanie do postawy i aktywnej wiary kieruje on przede wszystkim do chrześcijan, to jednak pokazuje równocześnie, Że nie trzeba być chrześcijaninem, aby uczestniczyć w ruchu na rzecz cywilizacji miłości. Opowiadając się za kulturą życia i stając po stronie tych, którzy zostali odsunięci na najdalszy margines i uznani za „bezużytecznych” lub „ciężar” dla współczesnego społeczeństwa, Anderson dowodzi, Że chrześcijanie mogą zmienić ton i kierunek naszej kultury. Wykazuje, że bez względu na to, co nas różni, możemy zjednoczyć się w uznaniu, że miłość i otoczenie opieką innych ludzi mają znaczenie podstawowe. Pośród zderzenia cywilizacji Anderson przynosi orędzie włączenia do wspólnoty, pewne przesłanie nadziei. Daje też mapę drogową, która pomaga chrześcijanom w zrozumieniu ich roli w świecie.
źródło: www.kofc.org
