Zakon Rycerzy Kolumba to nie tylko organizacja bratnia świadcząca pomoc wzajemną, ale również największa organizacja charytatywna na świecie. Zakon świadczy pomoc poprzez pomoc materialną i pracę swoich członków. Jego organizacja oparta o lokalne struktury, wsparta sprawnych centrum w postaci Rady Najwyższej, efektywnie świadczyć pomoc w sytuacji lokalnych nieszczęść jak dużych katastrof naturalnych.
Doroczny przegląd działalności braterskiej za rok kończący się 31 grudnia 2005 r wykazał, że suma pieniędzy zebrana na wszystkich szczeblach i przekazana na cele charytatywne wynosiła 139 711 619 dolarów, czyli prawie o 4 miliony dolarów więcej niż w poprzednim roku.
Kwota ta obejmuje 33 638 426 dolarów darowanych przez Radę Najwyższą, 12 685 401 dolarów darowanych przez rady stanowe i 93 387 792 dolary darowane przez: rady lokalne, Zgromadzenia Czwartego Stopnia i koła giermków.
Przegląd także wykazał, że liczba godzin przepracowana społecznie dla celów charytatywnych przez rycerzy, wzrosła do 64 039 706, prawie o milion godzin więcej niż w roku 2004. Dodatkowo członkowie przepracowali 8,5 miliona godzin w służbie braterskiej.
W tym roku też 399 264 rycerzy zostało honorowymi dawcami krwi. Rycerze wykonali także 5,4 miliona wizyt u chorych i rodzin pogrążonych w żałobie.
Duża część datków a także wiele godzin pracy było poświęcone pomocy ofiarom Katrina i Rita. Rycerze zareagowali natychmiast na potrzebę pomocy ofiarom.
Już dwa dni po huraganie Katrina, który zdewastował Nowy Orlean, przekazano 2,5 miliona dolarów na pomoc ofiarom a także podjęto akcję „dolar-za-dolar” zbierania pieniędzy wśród rycerzy (najwyższe biuro dodaje dolar za każdy dolar zebrany wśród członków).
Wielu rycerzy ze Stanów i Kanady przybyło na tereny zniszczone przez huragan, aby wziąć udział w akcji oczyszczania i przywracania porządku.
Włączając się w pomoc ofiarom huraganów, które nawiedziły południowe Stany Zjednoczone Rycerze Kolumba zebrali rekordową sumę pieniędzy i przepracowali więcej niż kiedykolwiek godzin w ramach działalności charytatywnej.
W tygodniach po huraganie, lokalne rady dostarczały posiłki i udostępniły swoje lokale ekipom ratunkowym i ofiarom huraganu.
R.S.
źródłó: www.kofc.org
